Origineel
I don’t know whether to laugh or cry
and I don’t know whether to live or die
I kept my love for her locked deep inside
it cuts like a knife
she’s out of my life
out of my life, out of my hair
out of my mind, there’s no love in there
I move on, move on
dear God, I wasn’t breast fed
and most of my conversations with men seem to revolve around music
I’m no musician but the pain has been instrumental
my sense finally tune the instruments of – of – of
of being lonely, of being lost, of being loved, of being human
man I could use a metaphor but I can’t get beyond this shit
I could use someone to talk to
but most of my conversations with men seem to revolve around music
I am a poet who composes what the world proses
and proses what the world composes
I am a poet who composes what the world proses
and proses what the world composes
damned indescion and cursed pride
I kept my love for her locked deep inside
and I don’t know what to do
to get it through to you
get out of my life tonight
get out of my life
out of my life, out of my hair
out of my mind, ‘cause no lovin’ fair
I move on, move on
she had nothing but time on her hands
silver rings, turquoise stones and purple nails
I rub my thumb across her palm
a featherbed where slept a psalm
yay though I walked, I used to fly, and now we dance
I watch my toenails blacken and walk a deadened trance
’til she woke me with the knife edge of her glance
I have the scars to prove the clock strikes with her hands
and I don’t know what to do
to get it through to you
and I don’t know what to do
to get it through
out of my life, out of my hair
out of my mind, ‘cause no lovin’ fair
I move on, move on, I move on
Vertaling
Ik weet niet of ik moet lachen of huilen
en ik weet niet of ik moet leven of sterven
Ik heb mijn liefde voor haar diep van binnen opgesloten gehouden
het snijdt als een mes
ze is uit mijn leven
uit mijn leven, uit mijn haar
uit mijn gedachten, daar zit geen liefde in
Ik ga verder, ga verder
Lieve God, ik kreeg geen borstvoeding
en de meeste van mijn gesprekken met mannen lijken te draaien om muziek
Ik ben geen muzikant maar de pijn is instrumentaal geweest
mijn gevoel stemt eindelijk de instrumenten van – van – van
van eenzaam zijn, van verloren zijn, van geliefd zijn, van mens zijn
man ik zou een metafoor kunnen gebruiken maar ik kom niet verder dan deze shit
Ik zou iemand kunnen gebruiken om mee te praten
maar de meeste van mijn gesprekken met mannen lijken te draaien om muziek
Ik ben een dichter die componeert wat de wereld proeft
en proeft wat de wereld componeert
Ik ben een dichter die componeert wat de wereld proeft
en proeft wat de wereld proeft
vervloekte indiscriminatie en vervloekte trots
Ik hield mijn liefde voor haar diep binnenin opgesloten
en ik weet niet wat ik moet doen
om het tot je door te laten dringen
verdwijn vanavond uit mijn leven
Verdwijn uit mijn leven.
uit mijn leven, uit mijn haar
uit mijn gedachten, want liefde is niet eerlijk
I move on, move on
she had nothing but time on her hands
zilveren ringen, turquoise stenen en paarse nagels
Ik wrijf mijn duim over haar handpalm
een verenbed waar een psalm sliep
yay though I walked, I used to fly, and now we dance
ik kijk hoe mijn teennagels zwart worden en loop in een dode trance
tot ze me wakker maakte met de snede van haar blik
Ik heb de littekens om te bewijzen dat de klok slaat met haar handen
en ik weet niet wat ik moet doen
om het tot je door te laten dringen
en ik weet niet wat ik moet doen
om het door te krijgen
uit mijn leven, uit mijn haar
uit mijn gedachten, want liefde is niet eerlijk
I move on, move on, I move on