Staat helemaal alleen Kijkt in de spiegel en ziet wat ze wilde zijn Veilig onbekend Voor iedereen in haar buurt Ze ziet wat ze wilde zien En wendt zich tot mij En draait zich om naar mij En wendt zich tot Ze was voorspeld Voor een vroege glijbaan Voldeed het tot op de letter Goed verzorgde schoonheidskoningin Als ze er was, altijd gezien Toch dacht je dat ze beter zou weten Geen wissen De tijd die je verspilt Maar als je verspilt kan het je niet schelen Al die stukken In korte termijn huurcontracten Maar wanneer je ze nodig hebt Zijn ze er niet Voor al die momenten van gisteren Ze heeft elke morgen verhandeld En nu zijn al die momenten zo ver weg Spoken achtervolgen elk woord dat ze zou zeggen Als ze tussen het verval loopt Ze had Oscar Wilde’s Tijdloos gevoel voor stijl Zoals haar bedoeling was geweest Toch was ze bang Tijd moet worden terugbetaald En dat er geen verlossing zou zijn Jeugd en tijd botsen Ze kon niet beslissen Over een bepaalde richting De tijd haalde haar in Zorgvuldig opgemaakt Ze vermeed ontdekking Voor al die momenten van gisteren Heeft ze elke morgen geruild En nu zijn al die momenten zo ver weg Ik zag het ook Dichterbij dan jij Wat valt er nog te zeggen? Wacht nu op mij Ik zal er voor je zijn Dat zweer ik Als je dat nog steeds wilt Maar het zal niet zo zijn Dit heb ik altijd geweten En in het donker Er is niemand om nu voor me te bidden Ik begrijp niet wat ik voel vanavond. Ik begrijp het niet maar ik wacht Zoekend in de schaduwen die vervagen in het licht Maar ik voel dat ik leef Proberend te overleven Drijven met het getij Tot jij komt en ik Dus keerde hij zich nu naar de oceaan Zeggende dat het nooit zo had mogen zijn En de oceaan zei geen woord Hoewel ze het er in werkelijkheid niet mee eens was En op het zand voor hem Terwijl de golven zachtjes wit braken luisterde de oceaan aandachtig terwijl hij haar vertelde over zijn leven Ik ben de wereld rond geweest Ik heb de maan achtervolgd tijdens de vlucht Ik heb de woorden van Shakespeare gelezen Bij een middernachtelijk poollicht Ik heb tussen de tanden van de draak gerend En leefde om de staart te vertellen Ik heb gedanst door een sterrenhemel En nooit een spoor achtergelaten Ik heb dingen gezien die weinigen zich konden voorstellen En ik zal het nooit vergeten Maar ik heb nooit een familie gehad En dat betreur ik Alles wat ik liefhad is me voorgegaan En over de toekomst heb ik grote twijfels En hoewel het lijkt dat ik nog tijd over heb Ik voel nu dat ik zonder tijd kan En ik heb mezelf afgevraagd Waarom zou de dood zijn eigen tijd bepalen? Is het gewoon een laatste grap van het lot Om bij haar andere misdaden te voegen? Want ik heb geen zin om te wachten Terwijl al mijn zintuigen vervagen En een voor een de geschenken teruggeven Die de jeugd zo vrijelijk gaf Vastgemaakt aan een koude machine Die elke ademhaling in kaart brengt En signalen geeft op het juiste moment Zodat ze mijn dood niet missen En ik vermoed dat al deze diensten minder gedaan wordt door goede wil dan door de angst dat ze Een laatste kans om te factureren Dus heb ik besloten deze wereld te verlaten En heb een plan bedacht Om naar zee te varen in een kleine boot Ver uit het zicht van land Om nog één keer over de diepte te varen Zoals een Viking naar zijn rustplaats Dan voor altijd onder de golven te verdwijnen Een vertrek met enige gratie En het schip zal mijn kist zijn Op deze laatste reis die ik maak En mijn spoor achtergelaten door het water Zal mijn laatste kielzog zijn Ik heb meer gedaan dan hierover nadenken In mijn leven heb ik elke deur gesloten Ik heb een testament naast mijn bed achtergelaten En de boot ligt daar voor de kust En alles wat ik vraag is uw hulp Wanneer dat schip ver weg is van het land Dat u een storm stuurt om ons te omhelzen En ons zachtjes in uw hand neemt Toen hij klaar was met spreken gaf de oceaan op sommige punten toe Maar toen hij zijn laatste woord zei Was ze het er weer niet mee eens Ik zal erover nadenken als ik mag Ik moet het tij niet overhaasten Want in deze wereld van te weinig tijd is er altijd tijd om te sterven Je lijkt zo gretig om dit leven te beëindigen En met je dood te dansen Dat je zijn verrotte adem negeerde Nu geparfumeerd met romantiek De zeeman zei dat je niet kunt begrijpen De noden of behoeften van mannen Dus vraag ik je nog één keer om je hulp En ik zal het niet meer vragen Toen trok de oceaan haar golven terug En wenkte hem dichterbij te komen En toen hij dichterbij was gekomen fluisterde ze in zijn oor Dat iedere man geboren is zie je Onder het zwaard Damocles Want jong en oud Zijn allen levend Op die volgende slag waarop we rijden En die beat is zo Een breekbaar iets In zowel oude mannen Of jeugdige koning En die beat Staat helemaal alleen zie je tussen ons En de zwarte eeuwigheid En hoewel de dood zeker is Het lot van ieder mens Tot die tijd Laat ieder mens wachten Dus wees voorzichtig als je door het leven gaat Wat je romantiseert Ik vind dat zulke dingen zelden waar zijn En nog veel minder verstandig De matroos luisterde toen aandachtig En elke gedachte werd gearchiveerd En hoewel hij nog niet helemaal overtuigd was stemde hij toe om een poosje te wachten En ondertussen verder op het strand stond een jongere man En ook hij voelde het zand van de tijd door zijn handen liep Maar deze jongeling voelde dat ze te snel gingen Toen hij bij een roestige steiger stond En de golven de tijd hoorde aangeven Als een meedogenloze klok Hij voelde dat zijn toekomst niet hier was Daaraan twijfelde hij niet En ook al was hij achttien Zijn tijd raakte op