Origineel
(Jimi Hendrix). And after all the Jacks are in their boxes,. And the clowns have all gone to bed.. You can hear the happiness staggering on downstream,. Footprints dressed in red.. And the wind whispers Mary.. A broom is drearily sweeping,. Up the broken peices of yesterday’s life.. Somewhere a Queens is weepin’,. Somewhere a King has no wife.. And the wind cries Mary.. Mary.. Yeah, yeah, yeah, yeah.. The traffic lights they turn blue tomorrow,. And shine their emptiness down on my bed,. Their tiny island sags on downstream,. ‘Cause the life that lived is dead.. And the wind screams Mary.. Now will that wind ever remember,. All those names it has blown in the past.. Now with its crutch, its old age and its wisdom,. It whispers “No, this will be the last”.. And the wind screams Mary.. Mary..
Vertaling
(Jimi Hendrix). En nadat alle Jacks in hun dozen zitten,. en de clowns allemaal naar bed zijn gegaan… kun je het geluk horen wankelen op de stroomafwaarts,. Voetafdrukken gekleed in rood… En de wind fluistert Mary….. Een bezem veegt somber… de gebroken stukken van het leven van gisteren… Ergens huilt een koningin. Ergens heeft een koning geen vrouw… En de wind huilt Mary… Mary.. Ja, ja, ja, ja… De verkeerslichten worden morgen blauw… En schijnen hun leegte op mijn bed… Hun kleine eilandje zakt stroomafwaarts… Want het leven dat leefde is dood… En de wind schreeuwt Mary… Zal die wind zich ooit herinneren… Al die namen die hij in het verleden heeft geblazen… Nu met zijn kruk, zijn ouderdom en zijn wijsheid… fluistert hij: “Nee, dit is de laatste”… En de wind schreeuwt Mary… Mary..