Origineel
Eu Desenhei os meus anseios com rabiscos. Nas linhas tortas a escrita de um suplício. Eu caminhei e na beira do precipício. As perguntas pra onde vou, o que vou fazer. Vou, o destino vai me levar. Sou, um pedaço desse lugar. Vou, na direção que o vento soprar. Oh o que me dá prazer. é me deixar levar. Em queda-livre em vou. Eu Desenhei os meus anseios com rabiscos. Nas linhas tortas a escrita de um suplício. Eu caminhei e na beira do precipício. As perguntas pra onde vou, o que vou fazer. Ah se eu tivesse para onde ir. ah se eu pudesse fugir. Ah o tempo passa e o meu relógio parou. E em queda-livre eu vou. Oh o que me dá prazer. é me deixar levar. Em queda-livre em vou
Vertaling
Ik tekende mijn verlangens met krabbels. Op de kromme lijnen het schrijven van een marteling. Ik liep en op de rand van de afgrond. De vragen waar zal ik heengaan, wat zal ik doen. Ik ga, het lot zal me brengen. Ik ben, een stukje van deze plek. Ik ga, in welke richting de wind ook waait. Oh wat me plezier geeft, is mezelf te laten gaan Vrije val in ik ga. Ik tekende mijn verlangens met krabbels. In kromme lijnen het schrijven van een marteling. Ik liep en op de rand van de afgrond. De vragen waar zal ik heengaan, wat zal ik doen. Had ik maar een plek om heen te gaan, kon ik maar wegrennen. Ah de tijd verstrijkt en mijn horloge is gestopt En in vrije val ga ik. Oh wat me plezier geeft, is mezelf te laten gaan Ik ga in een vrije val