Je koos met je leeftijd om te spreken met de woede van een prima ballerina En te spreken over alle koninkrijken die zouden neerstrijken Rond blijven hangen En dan verder gaan met jou te negeren Geen flitsende pot pan, gitaar man Of herrezen Apollo mythe Om je lot te bezegelen Je bord te voeden En je gewoon aanbidden en aanbidden Maar de pillen die je slikt brengen je geen kick Dus reis lichtjes op de vleugel deze keer Laat al je bagage achter Terwijl je door je zwerversfase zwerft En vind jezelf stront scheppen Met een roestige handvat koningin van een gebroken spade Je moet niet bang zijn Je moet de bladzijde omslaan Je hebt je godin versleten In geelzuchtige wanorde Je aureool raakte in verval Weggevaagd door hen die je liefhad Maar kon niet achter je blijven staan En dan vertrekt de droge spreuk Met een lage sluitertijd Lang genoeg voor jou om te zien Dat je je eigen realiteit creëert En dat het wachten alleen je niet zal verankeren En de oorlog die je zwoer door je deur zou komen om je deze keer te komen redden zit allemaal in je hoofd Nu je door je zwerversstadium dwaalt En je merkt dat je stront aan het scheppen bent Met een roestige handvat koningin van een gebroken spade En je vindt jezelf schoppen vuil rond Met je Parijse groene pumps van pentakels en kostbare jade Je moet niet bang zijn Je moet de bladzijde omslaan Je droomde een wereld van dingen Alsof je een geboren hertogin was Of Coretta Scott King En de koningin nodigt je niet uit voor een kopje thee in haar gaffel In Schotland Of in Buckingham's achtertuin. Ik weet zeker dat 'Van de Man', waar ik een fan van ben. zeker kan begrijpen Zoals hij zei: "Het is niet waarom, het is gewoon zo." Dus daarom hoef je geen litteken te blijven En mettertijd zul je merken dat jouw redding de mijne is Als je deze keer lichtjes op de vleugel reist Met achterlating van al je bagage Als je nu door je zwerversfase zwerft En je merkt dat je stront aan het scheppen bent Met een roestige handvat koningin van een gebroken spade En je vindt jezelf schoppen vuil rond Met je Parijse groene pumps Van pentakels en kostbare jade Je trekt de wortels uit je haar Geverfd uit een fles die je zag in een etalage met Een 'Alles moet weg!' verkoop bord Prominent weergegeven En toch wachtend op jouw dansend Op de rand van een afgrond hart te zingen Die serenade zielenliederen Dat vervulling en bewustzijn brengt Je bevrijdend uit je gevangen kooi Liefde vervangend voor al je woede Het veranderen van je hoop op de magische pauskaleidoscoop van een touw In een konijnenvoetenparade Je moet niet bang zijn. (Ogen naar voren schat) Je moet de bladzijde omslaan Eén ding is zeker En dat is verandering When the water's rising Je kunt niet blijven Ga naar het droge Ga naar het droge Je moet verder