Origineel
Alone at last,
Just nostalgia and I,
We were sure to have a blast,
For you it was,
Just another Sunday,
In a small Indiana town.
I went by the place where you and I,
Wrote our names in wet cement,
And for a moment remembered how it felt,
To have no one understand,
That there’s this dream,
And they’re not part of it,
How soon we do forget.
The house was gone,
But the piano lingers on,
And so does the fire that,
Burned it to the ground,
You can take away,
All of my rights to see the day,
But you can’t take away all my love for the day.
Then there’s that time,
That you took me aside,
And said I was not your only son,
Childhood is so fucked up,
I never had any closer friends,
Than the ones I had when I was young,
Alone again,
Just you and I,
Nostalgia waved goodbye,
I think it’s time for me to go.
Vertaling
Eindelijk alleen,
Alleen nostalgie en ik,
We waren er zeker van dat we plezier zouden hebben,
Voor jou was het,
Gewoon een zondag,
In een klein stadje in Indiana.
Ik ging langs de plek waar jij en ik,
onze namen schreven in nat cement,
En voor een moment herinnerde ik me hoe het voelde,
om niemand te hebben die begrijpt,
dat er een droom is,
en dat zij er geen deel van uitmaken,
Hoe snel we vergeten.
Het huis was weg,
maar de piano blijft hangen,
En zo ook het vuur dat,
Het tot de grond toe afbrandde,
Je kunt wegnemen,
Al mijn rechten om de dag te zien afnemen,
Maar je kunt niet al mijn liefde voor de dag wegnemen.
Dan is er nog die keer,
dat je me apart nam,
en zei dat ik niet je enige zoon was,
De kindertijd is zo klote,
Ik heb nooit betere vrienden gehad,
dan die ik had toen ik jong was,
Weer alleen,
Alleen jij en ik,
Nostalgie zwaaide me vaarwel,
Ik denk dat het tijd voor mij is om te gaan.