Die wagens, racen tegen je aan, signeren overstroomde sloppenwijken. Die wagens, ze slapen nooit, achtervolgden je door de long van een sering. Rattenrijder! Rattenrijder! Rattenstaarten spruiten gewoon uit je hoofdhuid. Die wagens, ze komen dichterbij, maakten je vrouw van dieseldampen. Die wagens met megafoons gaven een vrijgezellenfeest voor je. Rattenrijder. Rattenrijder! Doorweekte vacht verft gewoon onze vuile praat. Elke hoektand is gepolijst, groen gekleurd als een zon die zo ziek is dat hij alleen schijnt als hij zinkt. Je moeder zit vastgebonden aan de tv. Je vader doet weer push-ups op de oprit. We willen een kortingsbon voor een droom. We willen een bos net als een museum waar de bladeren onbetaalbaar antiek zijn, Memorabilia van een eeuw ontvoerd door verdriet. Rattenvanger! Kom op, rattenvanger! Die wagens stampen hun ID op de snikkende akkoorden van teleurstelling. Die wagens vertrappen nieuwe vuiligheid op fantasieën die je je niet kunt veroorloven. Rattenvanger. Rattenrijder. Koude klauwen hebben net je zakken geplunderd.