Origineel
Down the road, around the hill
Past the dust and railroad tracks
Where the dark woods whisper
She is gone
Where the water runs unseen
Faded leaves are rustling
The deadfall snapping
She is gone
A carpet of pine needles spreads to the burying ground
Petals scatter, seasons change
She is dust, she is no more
Only the ground remembers
She is dust, she is no more
“This is the Hour of Lead —
Remembered, if outlived
As Freezing persons, recollect the Snow —
First — Chill — then Stupor — then the letting go”
Vertaling
Langs de weg, rond de heuvel
Voorbij het stof en de spoorrails
Waar de donkere bossen fluisteren
Ze is weg
Waar het water ongezien stroomt
Vervaagde bladeren ritselen
De doodsval knapt
Ze is weg.
Een tapijt van dennennaalden spreidt zich uit naar de begraafgrond
Bloemblaadjes verstrooien, de seizoenen veranderen
Ze is stof, ze is niet meer
Alleen de grond herinnert zich
Zij is stof, zij is niet meer
“Dit is het uur van lood…
Herinnerd, indien overleefd
Als bevriezende personen, herinner de sneeuw.
Eerst de koude, dan de verbijstering, dan het loslaten.