Hij zit bij het bed Hij kijkt terwijl zij slaapt. Haar favoriete gedichtenbundel ligt Net buiten haar bereik Hij loopt naar de deuropening Hij draait zich om voor hij gaat Ze begint zich te roeren als hij Het licht zachter zet en zegt Jij bent Marianne en ik ben Lenny Samen zullen we leven op het eiland van hydra Daar in dat land van overvloed We zullen daar zijn tot het einde der tijden Eten mandarijnen en sinaasappels die ze uit de heuvels halen Drinken retsina in het café En kijken, kijken wat de tijd nooit doodt En nooit oud worden En nooit oude vrienden zien sterven En zoals Peter Pan zijn we kapitein van die staalblauwe lucht [Refrein:] Dingen zouden dan zoveel simpeler zijn Geen behoefte aan fantasie, en geen pretentie We zouden oude vrienden niet zien sterven Kapiteins van ons eigen ontwerp We zullen er zijn tot het einde van We zullen er zijn tot het einde der tijden Hij zit bij het bed Watches while she sleeps Haar favoriete gedichtenbundel ligt Net buiten bereik [refrein:]