Origineel
Moving ‘round the city when it happened. I came by you. Lamplights faded, my heart was restless. It was about time. Tell me, are you what I’ve been looking for?. Such a delight, though it stroke me so hard. Your freckles danced as you gave. A crooked smile. Pardon my look, I can’t hide from my pain. Your sillouete was melting through. The pouring rain. A bittersweetness of this kind. No tasteless traces one could find. And all at once my senses couldn’t just. Bare, but strike. The thought of you and I. But you walked away, not to be found. To endure through your glance, girl. I’ll never know how. The nature of my state, not soon to be found. Your silence was by far the most painful sound. Tell me, are you what I’ve been looking for?. Blinded guiders by my side. Thought my world was black and white. But in that moment all their sanity found. Some place to hide. ‘cause it was a love strike. Hiding in your face. The key to wipe out. All dread I felt then. I don’t want to ever walk out. Back at that place. When all slowed down. I got tangled up but. Innocently I just hope I’ll. See you again
Vertaling
Ik was in de stad toen het gebeurde. Ik kwam langs jou. De lichten vervaagden, mijn hart was rusteloos. Het werd tijd. Zeg me, ben jij waar ik naar op zoek was? Zo’n genot, hoewel het me zo hard raakte. Je sproeten dansten terwijl je gaf. Een scheve glimlach. Vergeef me mijn blik, ik kan me niet verbergen voor mijn pijn. Je sillouete smolt door. De stromende regen. Een bitterzoetheid van deze soort. Geen smakeloze sporen die men kon vinden. En ineens konden mijn zintuigen niet alleen. Kaal, maar slaan. De gedachte aan jou en mij. Maar je liep weg, niet te vinden. Om je blik te doorstaan, meisje. Ik zal nooit weten hoe. De aard van mijn toestand, niet snel te vinden. Jouw stilte was verreweg het pijnlijkste geluid. Zeg me, ben jij waar ik naar op zoek was? Verblinde gidsen aan mijn zijde. Dachten dat mijn wereld zwart en wit was. Maar op dat moment al hun gezond verstand gevonden. Een plek om zich te verstoppen. Want het was een liefdesaanval. Verstoppen in je gezicht. De sleutel om uit te wissen. Alle angst die ik toen voelde. Ik wil nooit meer naar buiten lopen. Terug op die plek. Toen alles vertraagde. Ik raakte verstrikt maar. Onschuldig hoop ik gewoon dat ik. Tot weerziens