Origineel
Now and then
I must admit I wonder if I had the chance
To vanquish foes with nothing more than just a glance
How perfect every single day would be
To never wait in driving rain
For the bus that never came
Not to be the one to blame
For anybody else’s misery
Now and then
I contemplate a different way around this day
With nothing more than simple words, so I can say
I’m quite content and happy being me
Walking tall with peace of mind
To leave no childhood dreams behind
Arriving home to always find
Things just as I know they ought to be
Now and then
I must admit I wonder if I had the chance
To vanquish foes with nothing more than just a glance
How perfect every single day would be
To never wait in driving rain
For the bus that never came
Not to be the one to blame
For anybody else’s misery
Now and then
I wake up, when it hits me like a ton of bricks
I realize it’s me who has to take the licks
No angels up there looking after me
No rainbow with a pot of gold
No cloak to shield me from the cold
No pill to stop me growing old
Dreams fading into stark reality
Vertaling
Nu en dan
moet ik toegeven dat ik me afvraag of ik de kans had
om vijanden te verslaan met niet meer dan een blik
Hoe perfect elke dag zou zijn
Om nooit in de stromende regen te wachten
Op de bus die nooit kwam
Niet degene zijn die de schuld krijgt
voor andermans ellende
Nu en dan
overweeg ik een andere manier om deze dag
Met niets meer dan simpele woorden, zodat ik kan zeggen
dat ik tevreden en gelukkig ben met mezelf
Met een gerust gemoed
Om geen kinderdromen achter te laten
Thuis komend vind ik altijd
Dingen precies zoals ik weet dat ze zouden moeten zijn
Nu en dan
moet ik toegeven dat ik me afvraag of ik de kans had
om vijanden te verslaan met niet meer dan een blik
Hoe perfect elke dag zou zijn
Om nooit in de stromende regen te wachten
Op de bus die nooit kwam
Om niet degene te zijn die de schuld krijgt
voor andermans ellende
Nu en dan
word ik wakker, als het me raakt als een ton bakstenen
Ik realiseer me dat ik degene ben die de klappen moet opvangen
Geen engelen daarboven die voor me zorgen
Geen regenboog met een pot goud
Geen mantel die me beschermt tegen de kou
Geen pil om me te stoppen oud te worden
Dromen die vervagen tot grimmige realiteit