Als je merkt dat je het niet op de een of andere manier het niet kan maken zoals de rest Dan hoef je niet te zoeken naar iemand anders. Verscheurd tussen het onbekende En de plaats die je thuis noemt En het leven dat je wilt, maar nooit gekend hebt Er was een tijd dat je het uit je hoofd kon zetten Het allemaal achter je kon laten Er was een tijd Die tijd is voorbij. Wat heeft het leven van vijftig jaar in deze stad voor je gedaan behalve je naam te verdienen en een plaats op een barkruk? Je hebt je hele leven in dit land gewoond. Je bent nooit buiten de staat geweest. Je zegt dat je het gaat maken voordat het te laat is. Er was een tijd… dat je het uit je hoofd kon zetten. Laat het allemaal achter Er was een tijd. Die tijd is voorbij Er was een tijd dat niets veel zin leek te hebben Dat is intenser geworden En alle krukken die je in de buurt hield Zijn nu nergens meer te vinden Weet je nog toen je niet hoefde Vooruit of achter je te kijken Er was altijd wel iets te doen Maar nu is het leven in een soort in een val, op zoek naar een uitweg. Nou, je blijft doorgaan, dat is waar het allemaal om draait Er was een tijd dat je het uit je hoofd kon zetten Het allemaal achter je kon laten Er was een tijd. Die tijd is voorbij