Origineel
I rode to my homeland. And carried the memory. Over the valley below. And the heart of a nation. The war cry was blazing. And the loss of my brothers and sons. Were all in the name of civilization. The empty moon saw I was leaving. With pride and hope in my heart. The mountains talk of. Far away dreaming. So came the invasion. Across from a faraway place. Into the new world. With guns and never order. They gave us religion. Then took away all of our rights. And forced is to live. Behind their new border. Then four winds blow. And bring new vision. Where children laugh without fear. The land will speak. The people will listem. But yesterday my life was fading. With every reason to die. Ten miles to the north. As I rode my red horse. In the dying sun. And then when I saw. The white soldiers. One hundred or more in a line. Kill for the land. Saying their law will stand. What king of god do they see?. The fighting is over. No matter what fear they might bring. My country will live. The dust clouds are falling. I stood by the river. And breathingthe air that is life. Within the black hills. My spiritual calling. What king of god can this be?
Vertaling
Ik reed naar mijn vaderland. En droeg de herinnering. Over de vallei beneden. En het hart van een natie. De oorlogskreet was laaiend. En het verlies van mijn broers en zonen. Waren allemaal in de naam van de beschaving. De lege maan zag dat ik vertrok. Met trots en hoop in mijn hart. De bergen spreken van. Ver weg dromend. Dus kwam de invasie. Overstekend van een verre plaats. Naar de nieuwe wereld. Met geweren en nooit orde. Ze gaven ons religie. Toen namen ze ons al onze rechten af. En dwongen ons te leven. Achter hun nieuwe grens. Dan waaien er vier winden. En brengen een nieuwe visie. Waar kinderen lachen zonder angst. Het land zal spreken. De mensen zullen luisteren. Maar gisteren was mijn leven aan het vervagen. Met alle reden om te sterven. Tien mijl naar het noorden. Toen ik op mijn rode paard reed. In de stervende zon. En toen ik zag. De witte soldaten. Honderd of meer in een lijn. Doden voor het land. Zeggend dat hun wet zal blijven staan. Welke koning van god zien ze? De strijd is voorbij. Wat voor angst ze ook brengen. Mijn land zal leven. De stofwolken vallen. Ik stond bij de rivier. En ademde de lucht die leven is. In de zwarte heuvels. Mijn spirituele roeping. Welke koning van god kan dit zijn?