Origineel
Do meu lado. Do meu lado, Vem do meu lado, Fique ao meu lado. Do meu lado, Vem do meu lado, Fique ao meu lado. Quando você chega tento me fazer de forte. Mudo a expressão do rosto para que ninguém note. Para minhas amigas só falo de você. E em cada rua que passo, tenho a esperança de te ver. A noite em meu quarto nem consigo mais chorar. Pois as lágrimas se esgotaram nem sei como explicar. Após a separação no coração sinto uma dor. E é isso que tem feito aumentar esse amor. Eu te bato, eu te xingo, eu me irrito e brigo. Mas ficar longe de você eu não consigo. É como uma algema entrelaçando o nosso corpo. Para sermos felizes nós precisamos um do outro. Você sempre dizia que eu não tinha sentimentos. Mas estavam guardados em mim a todo o momento. Sei que é difícil ter que admitir. Que só serei feliz se tiver você aqui. Do meu lado, Vem do meu lado, Fique ao meu lado. Do meu lado, Vem do meu lado, Fique ao meu lado. Do meu lado como um casal de namorados. Ao andarmos de mãos dadas era até engraçado. E quando comíamos goiabada com queijo. E as nossas discussões eram resolvidas com um beijo. E quando você me abraçava do nada. Eu ficava parada, mas no fundo eu adorava. Tinham dias que ficávamos na rua. Sentados na calçada admirando a Lua. Quando eu estava triste você me alegrava. Com suas gracinhas logo a tristeza passava. Mas de repente não sei o que aconteceu. Nossos caminhos se separaram você desapareceu. E agora eu não sei o que vai ser de mim. Ficar longe de você é uma tortura sem fim. Sei que também me ama não tente relutar. Porque agora te direi aonde é o seu lugar. Do meu lado, Vem do meu lado, Fique ao meu lado. Do meu lado, Vem do meu lado, Fique ao meu lado
Vertaling
Aan mijn kant. Aan mijn kant, Kom van mijn kant, Sta naast me. Aan mijn zijde, Kom van mijn zijde, Sta aan mijn zijde. Als je komt, probeer ik me sterk te gedragen. Ik verander de uitdrukking op mijn gezicht zodat niemand het zal merken. Tegen mijn vrienden praat ik alleen over jou. En in elke straat die ik passeer, hoop ik jou te zien. s Nachts in mijn kamer kan ik zelfs niet meer huilen. Want de tranen zijn op, ik weet niet eens hoe ik het moet uitleggen. Na de scheiding in het hart voel ik een pijn. En dat is wat deze liefde heeft doen toenemen. Ik sla je, ik vervloek je, ik word boos en vecht. Maar ik kan niet bij je wegblijven. Het is als een kluister die onze lichamen verbindt. Om gelukkig te zijn hebben we elkaar nodig. Je zei altijd dat ik geen gevoelens had. Maar ze waren de hele tijd in mij opgeslagen. Ik weet dat het moeilijk is om toe te geven. Dat ik alleen gelukkig zal zijn als ik jou hier heb. Aan mijn kant, kom aan mijn kant, blijf aan mijn kant. Aan mijn zijde, Kom van mijn zijde, Sta aan mijn zijde. Aan mijn zijde als een paar geliefden. Toen we hand in hand liepen was het grappig. En toen we guava en kaas aten. En onze ruzies werden bijgelegd met een kus. En toen je me uit het niets omhelsde. Ik stond stil, maar diep van binnen vond ik het heerlijk. Sommige dagen hingen we gewoon op straat rond. Op de stoep zitten en de maan bewonderen. Toen ik verdrietig was, vrolijkte je me op. Met je grapjes was het verdriet snel voorbij. Maar opeens weet ik niet meer wat er gebeurd is. Onze wegen scheidden en jij verdween. En nu weet ik niet wat er van mij zal worden. Bij jou wegblijven is een eindeloze marteling. “Ik weet dat je ook van mij houdt, probeer er niet tegen te vechten… “Omdat ik je nu zal vertellen waar je thuishoort. “Aan mijn kant, kom aan mijn kant, sta aan mijn kant. Aan mijn zijde, Kom van mijn zijde, Sta aan mijn zijde