Origineel
Eu não tenho chão. Eu não tenho casa. Eu não tenho pão. Tô vendendo as asas. Que possuo por. Não ter nada mais. Vez em quando um leite, vez um feijão. Quem jamais ganhou presente de Natal?. Eu não tenho chão. Só grão de esperança. Deixa pra lá. Há quem tem por nós. Eu não tenho chão. Eu não tenho casa. Eu não tenho pão. Tô vendendo as asas. Que possuo por. Não ter nada mais. Vou longe com Deus e asas que levo. Vejo os castelos frente ao meu brinquedo. Eu não tenho som. Canto o que me dão. Viva a vida, vida viverá. Mas vejo nos olhos de Esmeralda. Um dom que sossega a minha tristeza. Só ela constrói. Sem ela tudo me dói. Deixa pra lá. Há quem tenha por nós. Eu não tenho chão. Eu não tenho casa. Eu não tenho pão. Tô vendendo as asas. Que possuo por. Não ter nada mais. Eu não tenho chão. Eu não tenho nada. Eu não tenho pão. Tô vendendo as asas. Que possuo por. Não ter nada mais
Vertaling
Ik heb geen vloer. Ik heb geen thuis. Ik heb geen brood. Ik verkoop de vleugels Ik bezit voor. Niets anders hebben. Af en toe een melk, een keer een boon. Wie heeft er ooit een kerstcadeau gewonnen? Ik heb geen grond. Gewoon een sprankje hoop. Laat maar. Er zijn er die het voor ons hebben. Ik heb geen grond. Ik heb geen thuis. Ik heb geen brood. Ik verkoop mijn vleugels. Ik heb voor. Ik heb niets anders. Ik ga ver met God en de vleugels die ik draag. Ik zie de kastelen voor mijn speelgoed. Ik heb geen geluid. Ik zing wat ze me geven. Leef het leven, het leven zal leven. Maar ik zie in Esmeralda’s ogen Een geschenk dat mijn verdriet stilt. Zij alleen bouwt. Zonder haar doet alles pijn. Laat maar. Er zijn er die voor ons hebben. Ik heb geen grond. Ik heb geen thuis. Ik heb geen brood. Ik verkoop mijn vleugels. Ik heb voor. Não ter nada mais. Ik heb geen grond. Ik heb niets. Ik heb geen brood. Ik verkoop mijn vleugels. Ik bezit voor. Não ter nada mais