Origineel
Um desengano dói. A minha alma tanto sente. Uma dor pungente. Que invadiu meu coração. Depois de ser tão benevolente. Deste-me o desprezo ao invéz de gratidão. Recompensar-te a regalia que gozaste em minha. companhia. Sempre procurei te agradar porém em vão. Me abandonaste sem qualquer satisfação. Hoje vivo assim a lamentar a minha sorte. Algo que só esquecerei com a morte
Vertaling
Een teleurstelling doet pijn. Mijn ziel voelt zo veel. Een aangrijpende pijn Dat is mijn hart binnengedrongen. Na zo welwillend te zijn geweest Je gaf me minachting in plaats van dankbaarheid Om je te belonen voor het voorrecht dat je in mijn gezelschap genoot. Ik heb altijd geprobeerd om u te behagen, maar tevergeefs Je liet me in de steek zonder enige voldoening. Vandaag leef ik zo dat ik spijt heb van mijn lot. Iets wat ik alleen met de dood zal vergeten