Origineel
Não era o momento certo. De não me querer por perto e me descartar de vez da sua vida. Confesso, juro, eu não queria. Nem sempre o melhor caminho. É o que não tem espinhos e fugir assim não é uma saída. Se você já tá decidida. Se a gente lembra um do outro quando lê um livro. Enquanto escuta uma música que é tema de nós dois. Eu sei que vai chorar depois. Você perdeu a chance de ficar calada. Disse tantas coisas, mas não disse nada. Em silêncio, o meu coração pude escutar. Se implorando, me pedindo pra ficar [x2]. Contribuição: leandrostz viola10
Vertaling
Het was niet het juiste moment. Om me niet in de buurt te willen hebben en me voorgoed uit je leven te gooien. Ik geef toe, ik zweer het, ik wilde niet. Het is niet altijd de beste weg. is degene zonder doornen en zo weglopen is geen uitweg. Als je een beslissing hebt genomen. Als we elkaar herinneren bij het lezen van een boek. Terwijl we luisteren naar een liedje dat over ons beiden gaat. Ik weet dat je later zult huilen. Je hebt je kans gemist om te zwijgen. Je zei zoveel dingen, maar je zei niets. In de stilte, kon ik mijn hart horen. Smekend, mij vragend om te blijven [x2]. Bijdrage: leandrostz viola10