Origineel
Eu sou um objeto, e sou reflexo. Eu sou um objeto paralisado. As vezes vem alguém e toca no meu corpo. Me acha frio, me acha escroto. Não faço tanto e nem tão pouco. Pareço um prisma sou quase oco. Em cada ponta um brilho fosco. Com uma visão de louco. Eu sou um objeto empoeirado. As vezes vem alguém e passa um pano em mim. Eu sou um reflexo enviezado. Alguns me acham abençoado. Em cada sombra um condenado. Eu não sou santo e nem diabo (nem diabo). Mas sempre estarei do lado. Do teu incenso do teu cigarro. De um jeito ou de outro. Você vai me ver. Já que eu não posso sair daqui. Talvez eu possa cair. Se alguém me acotovelar. E a minha parte se deslocar. Aí eu vou mergulhar. No teu chão me fundir. Aí eu vou mergulhar. Esse será o meu fim. Encaro como um deserto. Soltando uma única voz. Estava pensando. Estava você sem rumo. Você me olha faz pouco caso de mim. E só me via no seu olho. E sempre estarei do lado. Do teu incenso do teu cigarro. De um jeito ou de outro. Você vai me ver. Já que eu não posso sair daqui. Talvez eu possa cair. Se alguém me acotovelar. E a minha parte se deslocar. Aí eu vou mergulhar. No teu chão me fundir. Aí eu vou mergulhar. Esse será o meu fim
Vertaling
Ik ben een object, en ik ben reflectie. Ik ben een verlamd object. Soms komt iemand en raakt mijn lichaam aan. Ze denken dat ik koud ben, ze denken dat ik scrotal ben. Ik doe niet zo veel en ik doe niet zo weinig. Ik zie eruit als een prisma, ik ben bijna hol. Aan elk uiteinde een berijpte gloed. Met een visioen van waanzin. Ik ben een stoffig voorwerp. Soms komt iemand en veegt me af. Ik ben een scheve reflectie. Sommigen vinden me gezegend. In elke schaduw een veroordeelde. Ik ben noch heilige noch duivel. Maar ik zal altijd aan de kant staan Van je wierook of je sigaret. Op een of andere manier Je zult me zien. Omdat ik hier niet weg kan. Misschien kan ik vallen. Als iemand me een elleboog geeft. En mijn deel verschuift. Dan duik ik. In jouw grond zal ik smelten. Dan duik ik erin. Dat zal het einde van mij zijn. Ik zie eruit als een woestijn Een enkele stem laten horen Ik zat te denken. Je was doelloos. Je kijkt naar me, je drijft de spot met me. En je ziet me alleen in je ogen. En ik zal altijd aan de kant staan Van je wierook of je sigaret. Op een of andere manier. Je zult me zien. Omdat ik hier niet weg kan. Misschien kan ik vallen. Als iemand me een elleboog geeft. En mijn deel verschuift. Dan duik ik. In jouw grond zal ik smelten. Dan duik ik erin. Dat zal het einde van mij zijn