Origineel
Sempre corro atrás do que eu deixei,. Do que ficou pra trás e eu nem sequer notei.. Chorei quando o amor doeu demais. E os seus olhos já não me olhavam mais.. Toda vez que eu subo nesse trem,. As lembranças voltam e você não sai de mim.. Quando não se sabe o que tem,. Não entende que tudo tem fim.. . Eu procuro o seu ombro,. Então chamo o seu nome.. A primavera esse ano não vem,. Eu preciso de um anjo. Que me troque de sonho,. Já cansei de acordar sem ninguém!. . Só se vive uma vez,. Só se vive uma vez.. . As paredes falam de nós dois,. Dos sonhos perdidos que deixamos pra depois,. Contam o que já não somos mais;. Eu preciso encontrar minha paz.. . Eu procuro o seu ombro,. Então chamo o seu nome.. A primavera esse ano não vem,. Eu preciso de um anjo. Que me troque de sonho,. Já cansei de acordar sem ninguém!. . Só se vive uma vez,. Só se vive uma vez.
Vertaling
Ik ren altijd achter wat ik achterliet. Wat achterbleef en ik niet eens opmerkte… Ik huilde toen de liefde te veel pijn deed. En je ogen keken me niet meer aan… Elke keer als ik op die trein stap. De herinneringen komen terug en je verlaat me niet… Als je niet weet wat je hebt… begrijp je niet dat alles een einde heeft… Ik zoek je schouder. Dan roep ik je naam… De lente komt dit jaar niet. Ik heb een engel nodig. Ik heb een engel nodig om mijn droom te veranderen. Ik ben het beu om wakker te worden met niemand… . Je leeft maar één keer. Je leeft maar één keer… De muren spreken van ons beiden. Van de verloren dromen die we voor later achterlieten… Ze vertellen over wat we niet meer zijn. Ik moet mijn rust vinden… Ik zoek je schouder… Dan roep ik je naam… De lente komt dit jaar niet… Ik heb een engel nodig. Om mijn droom te veranderen… Ik ben het beu om wakker te worden met niemand… . Je leeft maar één keer. Je leeft maar één keer.