Origineel
There’s a fine line
Between contentment and greed
Between the things that I want
And the things that I need
Between “enough is enough”
And where desires feed
It’s a fine line
How do I live with so much
Here with the spoil of the blessed
And not abandon this boat
For the sea of excess
To aspire to great things
Yet be filled with humbleness
It’s a fine line–Oh yes, it’s a fine line
[Chorus]
So where do I walk, Where is my place
The straight and the narrow
The road of grace
Holdin’ fast to You, Walkin’ at Your pace
Walkin’ on the fine line
Walkin’ on the fine line
Walkin’ on the fine line
There’s a fine line
Between taking bread with a lost man
And being consumed by his way
While reaching out in love
Temptation’s right at your door
Guard what you’re thinkin’ of
It’s a fine line
When I hide my eyes
From the darkest of our life’s insanity
From the worst of the world’s profanity
I’ve gotta be careful
I don’t miss anyone in need of me
It’s a fine line–Oh yes, it’s a fine line
And can I embrace the world’s sorrow
And not be carried away by life’s rain
Know the power of the resurrection
And still know the fellowship of His pain
Not talkin’ ‘bout walkin’ fences
Not talkin’ ‘bout compromise
But living and breathing as pleasing in His eyes
If I’ve said it once, I’ve said it a million, no a billion times,
“There’s a fine line between so and so.”
The black and white
Doesn’t give so much trouble. At least when I choose black or
White, I KNOW I’VE DONE IT! The faith, on-the-edge walk,
Requires a surer foot that I have…it requires leading.
Vertaling
Er is een dunne lijn
tussen tevredenheid en hebzucht
Tussen de dingen die ik wil
en de dingen die ik nodig heb
Tussen “genoeg is genoeg”
En waar verlangens voeden
Het is een dunne lijn
Hoe kan ik leven met zo veel
Hier met de buit van de gezegenden
En verlaat deze boot niet
Voor de zee van overdaad
Om te streven naar grote dingen
En toch vervuld zijn van nederigheid
Het is een dunne lijn… oh ja, het is een dunne lijn
[refrein]
Dus waar loop ik, waar is mijn plaats
Het rechte en het smalle
De weg van genade
Vasthoudend aan U, Lopend in Uw tempo
Wandelend op de dunne lijn
Walkin’ on the fine line
Walkin’ on the fine line
Er is een dunne lijn
Tussen het nemen van brood met een verloren man
En verteerd worden door zijn manier
Terwijl je uitreikt in liefde
De verleiding staat voor de deur
Pas op waar je aan denkt
It’s a fine line
Wanneer ik mijn ogen verberg
Van de donkerste krankzinnigheid van ons leven
Van de slechtste van de wereld’s godslastering
Ik moet voorzichtig zijn
Ik mis niemand die me nodig heeft
It’s a fine line–Oh yes, it’s a fine line
En kan ik het verdriet van de wereld omhelzen
En niet meegesleept worden door de regen van het leven
De kracht van de opstanding kennen
En toch de gemeenschap van Zijn pijn kennen
Ik heb het niet over hekken lopen
Niet praten over compromissen
Maar leven en ademen als welgevallig in Zijn ogen
Als ik het één keer gezegd heb, heb ik het een miljoen, nee een miljard keer gezegd,
“Er is een dunne lijn tussen zo en zo.”
Het zwart en wit
Geeft niet zo veel problemen. Tenminste als ik zwart of
Wit, weet ik dat ik het gedaan heb! Het geloof, op het randje lopen,
heeft een vastere voet nodig dan ik heb… het heeft leiding nodig.