[Verse 1] Eens reisde ik zeven zeeën af om mijn liefde te vinden En eens zong ik zevenhonderd liederen Nou, misschien moet ik nog zeven duizend mijl lopen Tot ik degene vind waar ik thuis hoor [refrein] Ik zal mijn hoofd zij aan zij laten rusten Aan degene die blijft in de nacht Ik zal mijn adem verliezen in mijn laatste woorden van verdriet En wat komt zal snel komen Stervend, zal ik bidden tot de maan Dat er eens een betere morgen zal zijn [Vers 2] Eens stak ik zeven rivieren over om mijn liefde te vinden En eens zeven jaar lang vergat ik mijn naam Nou als het moet, zal ik zeven doden sterven om te liggen In de armen van mijn slapend doel [refrein] Ik zal mijn hoofd zij aan zij laten rusten Aan degene die in de nacht blijft Ik zal mijn adem verliezen in mijn laatste woorden van verdriet En wat komt zal snel komen Stervend zal ik bidden tot de maan Dat er eens een betere morgen zal zijn Ik zal mijn hoofd zij aan zij laten rusten Aan degene die in de nacht blijft Ik zal mijn adem verliezen in mijn laatste woorden van verdriet En wat komt zal snel komen Stervend zal ik bidden tot de maan Dat er eens een betere morgen zal zijn [Outro] ik droomde vannacht dat hij naar me toe kwam Hij zei: “Mijn liefste, waarom huil je? Want nu zal het niet lang meer duren Totdat we in mijn koude graf zullen liggen tot we in mijn koude graf zullen liggen”