Origineel
I was born on a snowy winter´s day
In a cradle of ice so cold
I was taken away when I was just a child
By the sign of the serpent gold
To the sun, to the oceans
To a land I have never discovered
Now my hands have been chained to the wheel for so long
I have seen all my fellows drown
But I cannot forget what they have done to me
I am breaking my cage and run
To the sun, to the oceans
To a land I have never discovered
There I will go, there is my hope
To find some peace someday
The moon is rising higher
We use the dark of the night
Invade the secret tower
Get out of sight
She is the queen of nowhere
She´ll be the first and the last
To reach beyond my burden
Oh our candle burns so fast
You have taken my father
And you have taken my mother
You have poisoned the souls of the weak
But you are damned to die by the hands of your own seed
Years they pass by while my search goes on
For the ghost of the one that I loved
For I´ve lost my love in the rage of my revenge
So this journey will never end
To the sun, to the oceans
To a land I have never discovered
There I will go, there is my hope
To the seas, to the mountains
To the meadows I will never leave again
There I lay down, there is my crown
And love always
Vertaling
Ik ben geboren op een besneeuwde winterdag
In een wieg van ijs zo koud
Ik werd weggenomen toen ik nog maar een kind was
Door het teken van het gouden serpent
Naar de zon, naar de oceanen
Naar een land dat ik nooit ontdekt heb
Nu zijn mijn handen al zo lang aan het wiel geketend
Ik heb al mijn vrienden zien verdrinken
Maar ik kan niet vergeten wat ze mij hebben aangedaan
Ik breek mijn kooi en ren
Naar de zon, naar de oceanen
Naar een land dat ik nooit heb ontdekt
Daar ga ik heen, daar is mijn hoop
Om ooit rust te vinden
De maan komt hoger
We gebruiken het donker van de nacht
dringen de geheime toren binnen
Ga uit het zicht
Zij is de koningin van nergens
Zij zal de eerste en de laatste zijn
Om verder te reiken dan mijn last
Oh onze kaars brandt zo snel
Je hebt mijn vader genomen
En je hebt mijn moeder genomen
Je hebt de zielen van de zwakken vergiftigd
Maar je bent verdoemd om te sterven door de handen van je eigen zaad
Jaren gaan voorbij terwijl mijn zoektocht verder gaat
Naar de geest van degene die ik liefhad
Want ik heb mijn liefde verloren in de woede van mijn wraak
Dus deze reis zal nooit eindigen
Naar de zon, naar de oceanen
Naar een land dat ik nooit heb ontdekt
Daar zal ik heengaan, daar is mijn hoop
Naar de zeeën, naar de bergen
Naar de weiden die ik nooit meer zal verlaten
Daar leg ik mij neer, daar is mijn kroon
En de liefde altijd