Origineel
Soldiers, workers, slaves and farmers,
Nurses, queens and drones.
Wish they’d leave my head tonight,
Let me rest my bones.
(Ziggedy zig zag just look at ‘em. Ziggedy zag, hey hey)
A billion feet sound just like a billion drums.
A bed is creaking as the messiah comes.
The cars are crashing and the bacon is hacked.
The coffin’s lowered and the lunches get packed.
Still segregating ‘cause we insects are too proud.
Doesn’t matter what colour of cat you are there’s no dogs allowed.
And the screaming sky won’t let me sleep.
The stars are laughing at us,
As we crawl on and on across this antheap.
War planes go over but no wages go ‘round.
A sign goes up to say hey we’re twin towned.
The dough is rising but no bread will be baked.
The fur is genuine but the orgasm’s faked.
We’re spending millions to learn to speak porpoise,
When human loneliness is still a deafening noise.
And the screaming sky won’t let me sleep.
The stars are laughing at us,
As we crawl on and on across this antheap.
Soldiers, workers, slaves and farmers,
Nurses, queens and drones.
Wish they’d leave my head tonight,
And let me rest my bones.
And all the world’s babies are crying still.
While all the police cars harmonize with power drills.
As jets and kettles form a chord with screeching gulls.
Accompanied by truncheons keeping time on human skulls.
And the screaming sky won’t let me sleep.
The stars are laughing at us,
As we crawl on and on past lovers who’ll leap.
On and on past widows who’ll weep.
On and on no more than skin deep.
On and on across this antheap.
Vertaling
Soldaten, arbeiders, slaven en boeren,
Verpleegsters, koninginnen en drones.
Ik wou dat ze vannacht mijn hoofd verlieten,
Laat me mijn botten rusten.
(Ziggedy zig zag just look at ‘em. Ziggedy zag, hey hey)
Een miljard voeten klinkt net als een miljard drums.
Een bed kraakt als de messias komt.
De auto’s crashen en het spek wordt gehackt.
De kist wordt neergelaten en de lunches worden ingepakt.
Nog steeds segregeren ‘omdat wij insecten te trots zijn.
Het maakt niet uit wat voor kleur kat je bent, er zijn geen honden toegestaan.
En de schreeuwende lucht laat me niet slapen.
De sterren lachen ons uit,
terwijl we verder en verder kruipen over deze hoop.
Oorlogsvliegtuigen gaan over maar geen lonen gaan rond.
Een teken gaat omhoog om te zeggen hey we zijn een tweeling stad.
Het deeg rijst maar er wordt geen brood gebakken.
Het bont is echt maar het orgasme is nep.
We geven miljoenen uit om bruinvis te leren spreken,
Wanneer menselijke eenzaamheid nog steeds een oorverdovend lawaai is.
En de schreeuwende hemel laat me niet slapen.
De sterren lachen ons uit,
terwijl we verder en verder kruipen over deze antheap.
Soldaten, arbeiders, slaven en boeren,
Verpleegsters, koninginnen en drones.
Ik wou dat ze vannacht mijn hoofd verlieten,
en laat me mijn botten rusten.
En alle baby’s van de wereld huilen nog steeds.
Terwijl alle politieauto’s harmoniseren met drilboren.
Als jets en ketels een akkoord vormen met krijsende meeuwen.
Vergezeld door wapenstokken die de tijd bijhouden op menselijke schedels.
En de krijsende hemel laat me niet slapen.
De sterren lachen ons uit,
Terwijl we verder en verder kruipen langs geliefden die zullen springen.
verder en verder, langs weduwen die zullen huilen.
Op en op niet meer dan huiddiep.
Verder en verder over deze hoop.