Origineel
Here I go again. Another leap of faith. I close my eyes and wait to fall. I see a future in which I will soon become. The only truth you know at all. You wanna know what I’m thinking. I think about back then. Back when we built something new. The world was ours to conquer. And we were not afraid to lose ourselves. Somewhere inside this, you changed. And I could never follow you that way. I miss you madly and it’s raining on the coast. I’m supposed to say “this was your loss”, and “I’m fine”. I stare for hours at these numbers in my hand. But ringing you would mend your heart, and break mine. You wanna know what I’m thinking. I think about back then. Back when we built something new. The world was ours to conquer. And we were not afraid to lose ourselves. Somewhere inside this, you changed. And I could never follow you that way. (Sometimes I dream). We laugh ’til we cry. (With smoke in our eyes). Just like old times. Never again. That was back then. Back when we built something new. The world was ours to conquer. And we were not afraid to lose ourselves. Somewhere inside this, you changed. And I could never follow you that way. Somewhere inside this, you changed. And I could never follow you that way
Vertaling
Daar ga ik weer. Weer een sprong van vertrouwen. Ik sluit mijn ogen en wacht om te vallen. Ik zie een toekomst waarin ik spoedig zal worden. De enige waarheid die je überhaupt kent. Je wilt weten wat ik denk. Ik denk aan toen. Toen we iets nieuws opbouwden. De wereld was van ons om te veroveren. En we waren niet bang om onszelf te verliezen. Ergens daarbinnen, ben je veranderd. En ik kon je nooit volgen op die manier. Ik mis je waanzinnig en het regent aan de kust. Ik word verondersteld te zeggen “dit was jouw verlies”, en “ik ben in orde”. Ik staar uren naar deze nummers in mijn hand. Maar jou bellen zou jouw hart genezen, en het mijne breken. Je wilt weten wat ik denk. Ik denk aan toen. Toen we iets nieuws opbouwden. De wereld was van ons om te veroveren. En we waren niet bang om onszelf te verliezen. Ergens daarbinnen, ben je veranderd. En ik kon je nooit volgen op die manier. (Soms droom ik). We lachen tot we huilen. (Met rook in onze ogen). Net als vroeger. Nooit meer. Dat was toen. Toen we iets nieuws bouwden. De wereld was van ons om te veroveren. En we waren niet bang om onszelf te verliezen. Ergens daarbinnen, ben je veranderd. En ik kon je nooit volgen op die manier. Ergens hierbinnen, ben je veranderd. En ik zou je nooit op die manier kunnen volgen