Origineel
Na cidade de Pardinho no jornal foi anunciado. Vai haver um grande rodeio e o povo foi convidado. Lá chegou um potro famoso que um peão tinha matado. Pra quem guentasse seus pulos dez contos tá reservado. Quando eu li essa notícia o coração quase parou. Por saber que o Ferreirinha esse potro que matou. Perdido pra’queles campos mais mardoso ainda ficou. Pra mim foi um desafio a notícia que chegou. Dez conto é muito dinheiro mas vale a vida minha. Lembrava no acontecido, mais coragem eu ainda tinha. Mandarei fazer uma campa com esse dinheiro que vinha. É o derradeiro presente que eu daria ao Ferreirinha. Imaginei a noite inteira e resolvi ir pro rodeio. Quando eu cheguei no povoado o negócio tava feio. O potro tinha jogado mais de seis peão do arreio. Parecia até o demonio bufando e os olhos vermeio. Quando vi o redumão reconheci sem demora. Saltei em pelo no bicho com fé em Nossa Senhora. O potro caiu três vez sangrando na minha espora. Deu o derradeiro pulo, no prazo de meia hora.. O povo bateram palma com a vitória que era minha. Trouxe o potro no palanque e fui buscar o prêmio que eu tinha. Perguntaram por meu nome e o lugar de onde eu vinha. Eu vim lá do Espraiadinho, sou irmão do Ferreirinha
Vertaling
In de stad Pardinho werd in de krant aangekondigd. Er zou een grote rodeo komen en de mensen waren uitgenodigd. Er kwam een beroemde colt aan die een cowboy had gedood. Voor degenen die zijn sprongen konden weerstaan, lag tienduizend escudo in het verschiet. Toen ik dit nieuws las, stond mijn hart bijna stil. Wetende dat Ferreirinha dat veulen had gedood. Verloren in die velden, was hij nog ellendiger. Het nieuws was een uitdaging voor me. Tienduizend escudo’s is veel geld, maar het is mijn leven waard. Ik herinnerde me wat er gebeurd was, maar ik had nog moed. Ik zal een graf laten maken met dat geld dat gekomen is. Het is het ultieme geschenk dat ik aan Ferreirinha zou geven. Ik fantaseerde de hele nacht en besloot naar de rodeo te gaan. Toen ik in het dorp aankwam, was het lelijk. Het veulen had meer dan zes pionnen uit het harnas gegooid. Het leek wel of de duivel snoof en de ogen waren wormachtig. Toen ik de grote kudde zag, herkende ik hem meteen. Ik sprong op het dier met geloof in Onze Lieve Vrouw. Het veulen viel drie keer bloedend op mijn spoor. Hij maakte de laatste sprong, binnen een half uur. De mensen klapten in hun handen bij de overwinning die van mij was. Ik bracht de colt op het podium en ging mijn prijs halen. Ze vroegen me naar mijn naam en waar ik vandaan kwam. Ik kom uit Espraiadinho, ik ben Ferreirinha’s broer.