Origineel
Numa cidade importante certo dia ali chegou. Um grande circo rodeio que percorria o interior. Trazia na companhia bons toureiro e domador. Depois do segundo ato foi bastante publicado. E a cidade entusiasmou. Para o dia da estréia foi bastante anunciado. Um cavalo perigoso ia ser apresentado. Por um dos melhor peão ia ali ser domado. O famoso redomão que naquela região. Um moço tinha matado. E no dia da estréia muita gente apresentou. Para ver o animal e também o domador. Era um circo muito grande mesmo assim superlotou. Mas ninguém não esperava que o rodeio terminava. Do jeito que terminou. Uma senhora de idade na portaria chegou. Pediu para o bilheteiro uma cadeira e pagou. Bem perto do alambrado foi aonde ela sentou. Dentro do peito magoado tinha um desgosto guardado. Que o tempo não apagou. Redomão saiu pulando quatro tiros disparou. O cavalo caiu morto e a mulher se apresentou. Sou a mãe do Ferreirinha que esse bandido matou. Chorando no picadeiro pagou o potro em dinheiro. E o espetáculo terminou. (Pedro Paulo Mariano – Santa Maria da Serra-SP)
Vertaling
In een belangrijke stad kwam hij op een dag aan. Een groot rodeo circus dat door het platteland trok. Het had in zijn gezelschap goede stierenvechters en temmers. Na de tweede akte werd het op grote schaal gepubliceerd. En de stad was enthousiast. Op de dag van de première werd er veel reclame voor gemaakt. Er zou een gevaarlijk paard gepresenteerd worden. Door een van de beste voetgangers moest hij getemd worden. De beroemde Redomão die in die regio. Een jonge man had gedood. En op de dag van de première kwamen veel mensen opdagen. Om het dier te zien en ook de temmer. Het was een heel groot circus en toch was het overvol. Maar niemand verwachtte dat de rodeo zou eindigen. De manier waarop het eindigde. Er kwam een oude dame aan de poort. Ze vroeg de kaartjesverkoper om een stoel en betaalde. Vlak naast het hek is waar ze zat. In haar gekneusde borst zat een verdriet dat de tijd niet heeft uitgewist. Die tijd is niet uitgewist. Redomão vertrok met vier schoten. Het paard viel dood neer en de vrouw kwam naar voren. Ik ben Ferreirinha’s moeder die door die bandiet is vermoord. Huilend in de arena betaalde ze het veulen in contanten. En de show eindigde. (Pedro Paulo Mariano – Santa Maria da Serra-SP)