Origineel
A noite vai indo embora. O sereno cai lá fora. Madrugada vai chegar. No silêncio da cidade. Estou chorando de saudade. Sem ninguém pra me escutar. Quem ama como eu amei. Passou o que já passei. Com tanta desilusão. Também deve estar chorando. Como eu está penando. No vazio da solidão. Quem ama tem saudade. De alguém que foi embora. Não sei que faço agora se tudo acabou. O que foi tão alegre. Hoje está triste e mudo. E eu que tinha tudo sem nada hoje estou. . Quem ama como eu amei. Passou o que já passei. Com tanta desilusão. Também deve estar chorando. Como eu está penando. No vazio da solidão. Quem ama tem saudade. De alguém que foi embora. Não sei que faço agora se tudo acabou. O que foi tão alegre. Hoje está triste e mudo. E eu que tinha tudo sem nada hoje estou. (Pedro Paulo Mariano – Santa Maria da Serra-SP)
Vertaling
De nacht gaat weg. De serene watervallen buiten. De dageraad komt. In de stilte van de stad. Ik huil van verlangen. Met niemand om naar me te luisteren. Die liefheeft zoals ik liefhad. Door wat ik heb meegemaakt. Met zoveel teleurstelling Jij moet ook huilen. Zoals ik lijd. In de leegte van eenzaamheid. Wie liefheeft, verlangt. Voor iemand die er niet meer is. Ik weet niet wat ik nu moet doen als het allemaal voorbij is. Wat was er zo gelukkig Vandaag is triest en stom. En ik die alles had met niets ben vandaag… Die liefheeft zoals ik liefhad. Geslaagd voor wat ik geslaagd ben. Met zoveel ontgoocheling. Jij moet ook huilen. Como eu está penando. In de leegte van eenzaamheid. Wie liefheeft, verlangt. Voor iemand die er niet meer is. Ik weet niet wat ik nu moet doen als het allemaal voorbij is. Wat was er zo gelukkig Vandaag is triest en stom. En ik die alles had met niets ben vandaag. (Pedro Paulo Mariano – Santa Maria da Serra-SP)