Origineel
Numa estrada na beira da mata. No sertão distante aonde eu nasci. Entre as folhas de um velho coqueiro. Se escondia um ninho de um bem-te-vi. Eu me lembro quando era criança. Nas tardinhas que eu passava ali. O feliz passarinho me vendo. Alegre cantava: – Bem-te-vi!. E o eco a dizer: – Bem-te-vi!. Fiquei moço deixei meu sertão. E a porteira da estrada chorando eu bati. Bem de longe avistei o coqueiro. Balançando as folhas distante sumi. Bem-te-vi magoado comigo. Porque dele eu não me despedi,. Lançou triste nas ondas do vento. Seu canto de adeus: – Bem-te-vi!. E o eco a dizer: – Bem-te-vi!. Hoje aqui desta grande cidade. Eu me lembro chorando o lugar que eu nasci. Eu já soube que aquele coqueiro. O meu triste adeus não pode resistir. Numa noite, uma chuva de vento. Fez o velho coqueiro cair. Mas em sonho ainda vejo o coqueiro. E as ave cantando: – Bem-te-vi!. E o eco a dizer: – Bem-te-vi!
Vertaling
Op een weg aan de rand van het bos. In het verre achterland waar ik geboren ben. Tussen de bladeren van een oude kokosboom. Daar verborg zich een vogelnest van een bem-te-vi. Ik weet nog toen ik een kind was. De middagen die ik daar doorbracht. Het blije vogeltje dat me ziet Vrolijk gezongen: “Tot ziens”. En de echo die zegt: “Tot ziens”. Ik werd oud en verliet mijn achterbuurten En ik klopte huilend aan bij de poort van de weg. In de verte zag ik de kokosnootboom. De bladeren ver weg zwaaiend verdween ik. Ik zag hem, gekwetst door mij. Omdat ik geen afscheid van hem heb genomen. Hij gooide verdrietig op de golven van de wind. Zijn afscheidslied: “Ik zag je! En de echo die zegt: “Vaarwel! Vandaag hier in deze geweldige stad. Ik herinner me met tranen de plaats waar ik geboren ben. Ik heb die kokospalm gekend. Mijn droevig afscheid kan niet standhouden. Op een nacht, een winderige regen. De oude kokospalm deed vallen. Maar in een droom zie ik nog steeds de kokosnootboom. En de vogels die zingen: – “Nou, ik zie je nog wel! En de echo die zegt: -Welkom!