Origineel
Moça gorda era a Chica Constância. Quando ela casou, que trabalho estafante. Pra vestir seu vestido de noiva. Veio a costureira e mais vinte ajudante. E trouxeram cem metros de faixa. Pra ver se a danada formava a cintura. Quando a turma apertava no meio. Por todos os lados saía gordura. Apertava por cima, saía por baixo. Apertava por baixo, saía por cima. Apertava por trás, saía pra frente. Apertava pra frente, saía pra trás. E de tanto apertar a Constância. Saiu pelo zóio os purmão da marvada. Toda as tripa saiu pela boca. E a pobre da noiva morreu destripada. Um caixão com três metro de fundo. E quatorze de boca foi encomendado. Mesmo assim pra caber foi difícil. Pois saía banha por todos os lado. Apertava por cima, saía por baixo. Apertava por baixo, saía por cima. Apertava por trás, saía pra frente. Apertava pra frente, saía pra trás. (“Nossa mãe!. Tanta gordura junta e a banha desse preço, gente! ”). Pra levar ela pro cemitério. Veio um trem de ferro com quatro vagão. O coveiro cavou por dez dia. Pra abrir o buraco pra entrar o caixão. Foi preciso trazer um guindaste. Pra ver se a Constância na cova descia. Todo mundo apertava sem dó. Mesmo assim no buraco o caixão não cabia. Apertava por cima, saía por baixo. Apertava por baixo, saía por cima. Apertava por trás, saía pra frente. Apertava pra frente, saía pra trás. Apertava por cima, saía por baixo. Apertava por baixo, saía por cima. Apertava por trás, saía pra frente. Apertava pra frente, saía pra trás. Mas apertava por cima, saía por baixo. Apertava por baixo, saía por cima. (Pedro Paulo Mariano – Santa Maria da Serra-SP)
Vertaling
Een dik meisje was Chica Constância. Toen ze trouwde, wat een vermoeiende baan. Om haar trouwjurk aan te kleden. De naaister en nog twintig helpers kwamen. En ze brachten honderd meter sjerp mee. Om te zien of dat verdomde ding een taille zou vormen. Toen de klas in het midden drukte. Het vet kwam er aan alle kanten uit. Van boven uitgeknepen, kwam het er van onderen uit. Beneden geknepen, kwam het er boven uit. Knijp in de rug, eruit aan de voorkant. Ik kneep naar voren, het kwam er naar achteren uit. En na Constance zo hard geknepen te hebben. De longen kwamen uit haar ogen. Al die onzin kwam uit haar mond. En de arme bruid stierf ontdaan van haar ingewanden. Een doodskist van drie meter diep. en een kist van veertien meter werd besteld. Maar toch, het was moeilijk om het in te passen. Er kwam overal reuzel uit. Van boven uitgeknepen, kwam het er van onderen uit. Van onderaf uitgeknepen, kwam het er bovenop. Knijpen aan de achterkant, kwam er aan de voorkant uit. Ik kneep naar voren, het kwam er naar achteren uit. (“Mijn moeder! Zoveel vet bij elkaar en het vet is zo duur, mensen!”). Om haar naar het kerkhof te brengen. Er kwam een ijzeren trein met vier wagons. De doodgraver heeft tien dagen gegraven. Om het gat te openen zodat de kist erin kan. Het was nodig om een kraan te brengen. Om te zien of Constância in het graf zou gaan liggen. Iedereen kneep en kneep. Zelfs dan zou de kist niet in het gat passen. Bovenin uitgeknepen, kwam het er aan de onderkant uit. Van onderaf uitgeknepen, kwam het er bovenop. Van achteren geplet, kwam het naar voren. Knijp vooruit, en het komt er achterwaarts uit. Knijp erover, kom eronder uit. Knijp eronder, kom er overheen. Knijp terug, kom naar voren. Knijp voorin, kom achter uit. Maar knijp erover, kom eronder uit. Beneden ingedrukt, kwam het er boven uit. (Pedro Paulo Mariano – Santa Maria da Serra-SP)