Origineel
Ela chamou minha intenção. E eu não consegui tirar os olhos dela. Eu vi que ela também viu. Sorriu e disfarçou, alguém tava com ela. Te deu o beijo que eu queria dar. Te abraçou como eu queria te abraçar. Ele tirou você pra dançar, tão linda. Aquele charme a provocar. Não me controlei e reagi. De ciúmes me perdi. Comecei a brigar. E foi aquela quebradeira danada. O povo não entendia nada. Eu e ele rolando no chão, no meio da calçada. Depois todo mundo entendeu. Quem era ele, ela e eu. Eu sou o cara que perdeu pra ele. O amor que era meu. . |. |. |
Vertaling
Ze noemde mijn bedoeling. En ik kon mijn ogen niet van haar afhouden. Ik zag dat zij het ook zag. Ze glimlachte en vermomde zich, er was iemand bij haar. Gaf je de kus die ik wilde geven Hij omhelsde je zoals ik je wilde omhelzen. Hij nam je mee dansen, zo mooi. Die charmante, plagende charme. Ik kon mezelf niet helpen en ik reageerde. Ik verloor mezelf in jaloezie. Ik begon te vechten. En het was een groot gevecht. De mensen begrepen er niets van. Hij en ik rollend op de grond, midden op de stoep. Toen begreep iedereen het. Wie was hij, zij en ik. Ik ben de man die van hem verloor. De liefde die van mij was… |. |. |