Origineel
Vou matar essa jogada. Não vou dar o xeque-mate. Nossa próxima moeda. Vai se chamar nocaute. No ringue da economia. Brasileiro perde feio. O pobre vai aprumando. Vem o rico e desce o rio. O remédio que nos dão. É pior que o veneno. Apanhar e passar fome. Pra nós é café pequeno. Mudando nossa moeda. Só vai perdendo terreno. Nós entramos numa luta. Inimigo é a inflação. O Brasil subiu no ringue. Mobilizou a nação. Mas já no primeiro ronde. Nós levamos um cruzado. O Brasil tremeu na base. Quase cai estatelado. Levantou à duras penas. Quase foi nocauteado. Cada um que chega muda. O regimento da luta. Muda a face da moeda. E o povo fica biruta. O Brasil ainda zonzo. Levou um cruzado novo. Dessa vez sentiu o golpe. Disse, agora eu resolvo. Levantou mais uma vez. Com sacrifício do povo. Só estou registrando a história. Não quero ofender ninguém. Nosso povo é soberano. Igual no mundo não tem. Veio de novo o cruzeiro. RV e coisa e tal. Até que me parecia. Que acertavam, afinal. Nós vamos vencer a luta. Já caímos na real. Vou matar essa jogada. Não vou dar o xeque-mate. Se vier outra moeda. Irá se chamar nocaute. (Pedro Paulo Mariano – Santa Maria da Serra-SP)
Vertaling
Ik ga die beweging afmaken. Ik ga niet schaakmat zetten. Onze volgende munt. Het zal een knock-out genoemd worden. In de economische ring. Brazilianen verliezen slecht. De arme jongen wordt beter. De rijken komen en gaan met de rivier. Het medicijn dat ze ons geven Het is erger dan het vergif. Om te vangen en te verhongeren. Voor ons is het een klein kopje koffie. Onze munteenheid veranderen. Het verliest alleen maar terrein. We zijn in een gevecht. Inflatie is de vijand. Brazilië stapte in de ring. Mobiliseerde de natie. Maar al in de eerste ronde. We hebben een kruistocht gehouden. Brazilië trilde aan de basis. Viel bijna om. Het was moeilijk om op te staan. Werd bijna knock-out geslagen. Elke die aankomt verandert. Het regiment van het gevecht. Het gezicht van de munt verandert. En de mensen worden gek. Brazilië is nog steeds duizelig. Er was een nieuwe cruzado voor nodig. Deze keer voelde hij de klap. Hij zei, “Nu zal ik het afhandelen. Hij stond nog een keer op. Met de opoffering van het volk. Ik schrijf alleen geschiedenis. Ik wil niemand beledigen. Ons volk is soeverein. Er is geen gelijke in de wereld. Het cruiseschip kwam weer. Camper en zo. Dat dacht ik al. Ze zouden het toch goed doen. We gaan het gevecht winnen. We zijn bij zinnen gekomen. Ik ga deze beweging afmaken. Ik ga niet schaakmat zetten. Als er een ander muntje langskomt. Het zal knock-out genoemd worden. (Pedro Paulo Mariano – Santa Maria da Serra-SP)