Origineel
Não posso ver Sol baixando,. Quando vai o escurecer,. No tempo da fumaceira,. Eu chego quase a morrer,. O Sol desce avermelhado,. Começa meu padecer,. Meu coraçao se contrai,. Acostumado a sofrer,. Vida triste essa minha,. Eu passo a noite inteirinha,. Suspirando sem querer,. A sombra desce do morro,. Como um fantasma comprido,. Ameaçando sem pena,. Um coração já sofrido,. Um bando de papaguaio,. Fazendo grande alarico,. Passa por cima do rancho,. Castigando meus ouvidos,. Voando aos pares juntinho,. Cada par vai pro seu ninho,. Só eu vivo esquecido,. A primeira estrela brilha,. Na copa do espigao,. A saracura três portes,. Canta la no ribeirão,. É hora da Ave Maria,. Eu rezo com devoção,. Pelo menos nessa hora,. Conforta meu coração,. Essa hora é de tristeza,. Vai dormir a natureza,. Desperta a minha paixão,. Nem sempre aqui foi assim,. houve um tempo de alegria,. Tinha amor tinha viola,. Na mais linda companhia,. Mas numa boca de noite,. Quando a tardinha caia,. Minha flor se despediu,. Sem dizer pra onde ia,. Desde então vivo chorando,. Não posso ver sol baixando,. Quando vai morrer o dia.
Vertaling
Ik kan de zon niet zien ondergaan. Als het donker wordt. In de tijd van de rook. Ik ga bijna dood. De zon gaat roodachtig onder. Mijn lijden begint. Mijn hart trekt samen. Gewend om te lijden. Mijn leven is triest. Ik heb de hele nacht doorgebracht. Zuchtend zonder het te willen,. De schaduw komt van de heuvel. Als een lange geest. Bedreigen zonder medelijden. Een hart dat al lijdt,… Een troep papegaaien. Een grote ophef maken. We passeren de ranch. Mijn oren afstraffen. Samen vliegen in paren. Elk paar gaat naar zijn nest. Ik alleen leef vergeten. De eerste ster schijnt. Op de top van de torenspits. De driebenige saracura. Ze zingt in de beek. Het is tijd voor het Weesgegroet. Ik bid met toewijding. Tenminste op dit uur. Het troost mijn hart. Dit uur is droefheid … De natuur slaapt. Wek mijn passie. Het is niet altijd zo geweest. Er was een tijd van vreugde. Er was liefde, er was gitaar. In het mooiste gezelschap. Maar in het midden van de nacht. Toen de avond viel. Mijn bloem nam afscheid. Zonder te zeggen waar ze heen ging. Sindsdien heb ik gehuild. Ik kan de zon niet zien ondergaan. Wanneer de dag zal sterven.