Origineel
Recordações que me chegam a noite. Não me deixam dormir. Lembranças de tudo que vivemos. Me deixam assim desesperado sem você aqui. Eu sei que o seu olhar já não é pra mim. Eu sei que o seu amor já chegou ao fim. Eu sei que da nossa história. Não se lembra mais. Pra você tanto faz não tá nem aí…. Vou pedir ao tempo enquanto ele passar. Pra do seu sorriso não me recordar. Vou pedir ao vento não trazer seu cheiro. Pois o seu perfume só me faz chorar. Vou pedir ao sol pra não me aquecer. Vou pedir a lua pra me esquecer. Olhar as estrelas já não dá prazer. Porque tudo isso me lembra você…. O sol,as estrelas,a lua….Me lembrar você…
Vertaling
Herinneringen die ’s nachts bij me opkomen. Ze laten me niet slapen. Herinneringen aan alles wat we hebben meegemaakt. Ze maken me wanhopig zonder jou hier. Ik weet dat je look niet meer voor mij is. Ik weet dat je liefde is geëindigd. Dat weet ik van onze geschiedenis. Je weet het niet meer. Voor jou maakt het niet uit, het kan je niet schelen. Ik zal de tijd vragen als het voorbij is. Zodat je glimlach me niet zal herinneren. Ik zal de wind vragen je geur niet mee te nemen. Jouw parfum maakt me alleen maar aan het huilen. Ik zal de zon vragen me niet te verwarmen. Vou pedir a lua pra me esquecer. Naar de sterren kijken geeft me niet langer plezier. Omdat het me allemaal aan jou doet denken …. De zon, de sterren, de maan…. Herinnert me aan jou…