Origineel
Todo o céu se fez brilhante ao fim do dia. Brisa leve deslizando pelo ar. Por do sol tão belo há tempo não se via. Como fosse eterno a nos abençoar. Luz de primavera em pleno fevereiro. Colorindo as nuves em matiz grená. Surreal cenário intenso e passageiro. Que a cidade armou só pra te ver passar. Tudo ficou. Prá lá. Ela se foi. Não vá. Feito encanto de fada. Vou te esperar. Sem você nessa estrada. O que se será. Tanta coisa guardada. Pra te falar. Não precisa mais nada. Pode chegar. Pode chegar. Pode chegar
Vertaling
De hele hemel werd helder aan het eind van de dag. Licht briesje glijdt door de lucht. Zo’n mooie zonsondergang, dat is lang geleden dat we die gezien hebben. Alsof het eeuwig is om ons te zegenen. Lentelicht in het midden van februari. De wolken in een granaat tint kleuren. Surrealistisch intens en tijdelijk landschap die de stad heeft opgezet om jou te zien passeren. Alles is gebleven. Daarheen. Ze is weg. Ga niet weg. Als een toverspreuk. Ik zal op je wachten. Zonder jou op deze weg. Wat zal zijn. Zoveel dingen in petto. Pra te falar. Je hebt niets anders nodig. Je kunt komen. Het kan komen. Het is al goed.