Origineel
O homem do sol com a pele queimada. E as mãos calejadas não tem feriado. Pedindo a Deus um ano de sorte. Com seus braços fortes prepara o roçado. E quando vem a chuva na terra caindo. Contente e sorrindo faz a plantação. Com grande esperança ele luta sozinho. De tudo um pouquinho semeia no chão. O homem do sol é feliz lá na roça. Em sua palhoça dá muito valor. De manhã cedinho ele vai pro trabalho. Em cima do orvalho derrama o suor. Ao morrer da tarde ele deixa o roçado. Com o corpo cansado ele chega em seu lar. Sua amada lhe esperando na porta da frente. Alegre e contente ela vem abraçar. O homem do sol que em Deus com verdade. Não deixa a maldade ferir seu irmão. Só ele respeita a lei da natureza. Com toda a pureza do seu coração. É o responsável pela agricultura. De nossa fartura ele é o produtor. E Deus lá do céu derrame a benção. E dê proteção ao fiel lavrador
Vertaling
De man van de zon met verbrande huid. En eeltige handen hebben geen vakantie. God vragend om een gelukkig jaar. Met zijn sterke armen bereidt hij het veld voor. En als de regen op het land valt. Blij en glimlachend plant hij het gewas. Met grote hoop vecht hij alleen. Hij zaait van alles een beetje in de grond. De man van de zon is gelukkig in het veld. In zijn hut geeft hij veel waarde. Vroeg in de ochtend gaat hij naar zijn werk. Hij giet zijn zweet op de dauw. Aan het eind van de middag verlaat hij het veld. Met een vermoeid lichaam komt hij thuis. Zijn geliefde wacht op hem bij de voordeur. Blij en tevreden komt ze omhelzen. De man van de zon die in God met de waarheid Laat het kwaad zijn broer niet kwetsen. Hij alleen respecteert de wet van de natuur. Met de zuiverheid van zijn hart. Hij is verantwoordelijk voor landbouw. Van onze overvloed is hij de producent. En God uit de hemel zijn zegen uitstort En geef bescherming aan de trouwe landman