Origineel
Já não vou mais às festas. Pra me divertir. Já não sei mais cantar. Nem sorrir. Os amigos do peito. Estão preocupados com meu padecer. Quem ontem esbanjava alegria. Hoje não sente prazer. Ela foi embora. Sem olhar para trás. É sinal que volta mais. Em meu lar. Seu retrato na parede. Toda noite eu choro. Vou tirar. Sei que ela foi embora. Mas ainda me adora. Eu preciso reviver minha alegria. Só vou deixar seu retrato mais um dia. Não me peçam pra cantar. Porque já perdi o tom. Nem tampouco pra falar. Minha voz não tem bom som. Em meu lar. Só existe nostalgia. Seu retrato na parede. É minha falsa alegria. Em meu lar. Só existe nostalgia. Seu retrato na parede. É minha falsa alegria
Vertaling
Ik ga niet meer naar feestjes. Om plezier te hebben. Ik weet niet meer hoe ik moet zingen. Lach ook niet. De vrienden van de borst. Zijn bezorgd over mijn lijden. Die gisteren verspilde vreugde. Vandaag voelt geen plezier. Ze is vertrokken. Zonder om te kijken. Het is een teken dat ze terugkomt. In mijn huis. Haar portret aan de muur. Elke nacht huil ik. Ik zal het eraf halen. Ik weet dat ze weg is. Maar ze houdt nog steeds van me. Ik moet mijn vreugde herbeleven. Ik laat je portret nog maar één dag. Vraag me niet om te zingen. Omdat ik mijn wijsje kwijt ben. En vraag me ook niet om te spreken. Mijn stem klinkt niet goed. In mijn huis. Er is alleen nostalgie. Uw portret aan de muur Is mijn valse vreugde. In mijn huis. Er is alleen nostalgie. Je portret aan de muur. Het is mijn valse vreugde.