Origineel
NA HORA DA SEDE. Luiz Américo – Braguinha. Na hora da sede você pensa em mim. Pois eu sou o seu copo d’água. Sou eu quem mata a sua sede. E dou alívio a sua mágoa. É sempre assim. Você foge de mim. eu pra você só sirvo de água. Mas se a fonte secar você se acaba. Você vai, você vem, você não me larga
Vertaling
OP HET MOMENT VAN DE DORST. Luiz Américo – Braguinha. Als je dorst hebt, denk je aan mij. Want ik ben je glas water. Ik ben degene die je dorst lest. En ik verlicht je verdriet. Het is altijd zo. Je loopt van me weg. Ik ben gewoon water voor je. Maar als de fontein opdroogt, ben je er geweest. Je gaat, je komt, je laat me niet gaan