Origineel
Já reguei quase todas as plantas. Já chorei sobre todo o jardim. Elas gostam da chuva que molha. Elas pensam que o sol é ruim. Quando o sol nos meus olhos brilhava. Por amar minha flor tanto assim. Fui feliz sem saber que secava. A rosa e trazia o seu fim. Hoje sente dó, quem me olha só. Entre flores, folhas e capim. Elas gostam da chuva que molha. Se alimentam do mal que há em mim. Hoje sente dó, quem me olha só. Eu tenho o carinho dos espinhos. Hoje sente dó quem me olha sozinho. Hoje sente dó, quem me olha só. Eu tenho os espinhos do carinho. Hoje sente dó quem me olha sozinho. Já reguei quase todas as plantas. Já chorei sobre todo o jardim. Elas gostam da chuva que molha. Elas pensam que o sol é ruim. Quando o sol nos meus olhos brilhava. Por amar minha flor tanto assim. Fui feliz sem saber que secava. A rosa e trazia o seu fim. Hoje sente dó, quem me olha só. Eu tenho o carinho dos espinhos. Hoje sente dó quem me olha sozinho. Hoje sente dó, quem me olha só. Eu tenho os espinhos do carinho. Hoje sente dó quem me olha sozinho
Vertaling
Ik heb bijna elke plant water gegeven. Ik heb gehuild over de hele tuin. Ze houden van de regen die nat wordt. Ze denken dat de zon slecht is Toen de zon in mijn ogen scheen. Omdat je zoveel van mijn bloem houdt. Ik was gelukkig zonder te weten dat het droog was De roos en bracht zijn einde. Vandaag heb je medelijden, die alleen naar mij kijkt. Tussen bloemen, bladeren en gras Ze houden van de natte regen Ze voeden zich met het kwaad in mij. Vandaag hebben zij die naar mij kijken alleen medelijden. Ik heb de genegenheid van doornen. Vandaag hebben zij die naar mij kijken alleen medelijden met mij. Vandaag heeft hij medelijden, die kijkt alleen naar mij. Ik heb de doornen van genegenheid. Vandaag hebben zij die naar mij kijken alleen medelijden met mij. Ik heb bijna alle planten al water gegeven. Ik heb gehuild over de hele tuin. Ze houden van de regen die nat wordt. Ze denken dat de zon slecht is Toen de zon in mijn ogen scheen Omdat ik zoveel van mijn bloem hou Ik was gelukkig zonder te weten dat het droog was De roos en bracht zijn einde. Vandaag voelt medelijden, die alleen naar mij kijkt. Ik heb de genegenheid van de doornen. Vandaag heeft hij medelijden die alleen naar mij kijkt. Vandaag heeft hij medelijden, die kijkt alleen naar mij. Ik heb de doornen van genegenheid. Vandaag voelt hij medelijden die alleen naar mij kijkt