Origineel
Venta, ali se vê. Aonde o arvoredo inventa um balé. Enquanto invento aqui pra mim. Um silêncio sem fim. Deixando a rima assim. Sem mágoa, sem nada. Só uma janela em cruz. E uma paisagem tão comum. Telhados de Paris. Em casas velhas, mudas. Em blocos que o engano fez aqui. Mas tem no outono uma luz. Que acaricia essa dureza cor de giz. Que mora ao lado, mas parece outro país. Que me estranha, mas não sabe se é feliz. E não entende quando eu grito. Eu tenho os olhos doidos, já vi. Meus olhos doidos são doidos por ti. O tempo se foi. Há tempos que eu já desisti. Dos planos daquele assalto. De versos retos, corretos. E o resto de paixão, reguei. Vai servir pra nós. E o doce da loucura é seu, é meu. Pra usar a sós
Vertaling
Het is winderig, je kunt het daar zien. Waar het bosje een ballet bedenkt. Terwijl ik hier voor mezelf uitvind Een eindeloze stilte. Laat het rijm zo. Zonder verdriet, zonder iets. Gewoon een gekruist raam. En een landschap zo gewoon. Daken van Parijs. In oude, stomme huizen. Op blokken die bedrog hier heeft gemaakt. Maar er is een licht in de herfst. Dat streelt deze krijt-gekleurde hardheid. Dat woont naast de deur, maar lijkt wel een ander land. Die me vreest, maar niet weet of ze gelukkig is. En begrijpt het niet als ik schreeuw. Ik heb gekke ogen, ik heb het gezien. Mijn gekke ogen zijn gek voor jou. De tijd is voorbij. Ik heb het al lang opgegeven. De plannen van die overval. Van rechte, correcte verzen. En de rest van de passie, gaf ik water. Het is goed voor ons. En de zoete waanzin is van jou, is van mij Alleen te gebruiken