Origineel
E adesso siediti. Su quella seggiola. Stavolta ascoltami. Senza interrompere. È tanto tempo che. Volevo dirtelo. Vivere insieme a te. È stato inutile. Tutto senz’allegria. Senza una lacrima. Niente da aggiungere. Ne da dividere. Nella tua trappola. Ci son caduto anch’io. Avanti il prossimo. Gli lascio il posto mio. Povero diavolo. Che pena mi fa. E quando a letto lui. Ti chiederà di piú. Glielo concederai. Perché tu fai cosi. Come sai fingere. Se ti fa comodo. Adesso so chi sei. E non ci soffro piú. E se verrai di làT. e lo dimostrerò. E questa volta tu. Te lo ricorderai. E adesso spogliati. Come sai fare tu. Ma non illuderti. Io non ci casco piú. Tu mi rimpiangerai. Bella senz’anima
Vertaling
Ga nu zitten. In die stoel. Luister deze keer naar me. Onderbreek me niet. Het is al een lange tijd geleden. Ik wilde het je vertellen. Om met jou te leven. Het was nutteloos. Helemaal geen vreugde. Zonder een traan. Niets aan toe te voegen. Niets te delen. In je val. Ik ben er zelf ingetrapt. Volgende. Hij mag mijn plaats hebben. Arme duivel. Ik heb medelijden met hem. En als hij in bed ligt. Hij zal om meer vragen. Dat moet je hem nageven. Omdat dat is wat je doet. Je weet hoe je moet doen alsof. Als het je uitkomt. Ik weet nu wie je bent. En het doet geen pijn meer. En als je terugkomt, zal ik het je laten zien. En deze keer wel. Je zult het je herinneren. Kleed je nu uit. Net zoals jij doet. Maar vestig je hoop er niet op. Daar trap ik niet meer in. Je zult er spijt van krijgen. Zielloze schoonheid