Origineel
Essa noite foi um pé no saco. Veja só o barraco que a gente fez. Entre palavrões e desacatos. Rasgar o seu retrato foi insensatez. Quando recobrei a consciência. Da minha inconsequência era quase dia. Amanheci nos meus embaraços. Colando pedaços de fotografia. Eu quis de novo olhar pra ela. Juntei os pedacinhos da foto e colei. Mas justo a parte dos olhos dela. Eu não encontrei. Na hora passei da medida. Não pensei na gente, fui longe demais. Um ato de covardia, pus tudo a perder. Agora não tem mais saída. Não é simplesmente se arrepender. Pois nem sua fotografia tá querendo me ver. Quando recobrei a consciência. Da minha inconsequência era quase dia. Amanheci nos meus embaraços. Colando pedaços de fotografia. Eu quis de novo olhar pra ela. Juntei os pedacinhos da foto e colei. Mas justo a parte dos olhos dela. Eu não encontrei. Na hora passei da medida. Não pensei na gente, fui longe demais. Um ato de covardia, pus tudo a perder. Agora não tem mais saída. Não é simplesmente se arrepender. Pois nem sua fotografia tá querendo me ver. Na hora passei da medida. Não pensei na gente, fui longe demais. Um ato de covardia, pus tudo a perder. Agora não tem mais saída. Não é simplesmente se arrepender. Pois nem sua fotografia tá querendo me ver
Vertaling
Die nacht was een pijn in de kont. Kijk naar de rotzooi waar we in terecht zijn gekomen. Tussen het vloeken en de meningsverschillen. Je portret verscheuren was dom. Toen ik weer bij bewustzijn kwam. Van mijn inconsequentie was het bijna daglicht. Ik daagde in mijn verlegenheid. Stukken van een foto aan elkaar lijmen. Ik wilde weer naar haar kijken. Ik heb de stukjes van de foto samengevoegd en gelijmd. Maar alleen het deel met haar ogen. Ik kon het niet vinden. Op dat moment ging ik te ver. Ik dacht niet aan ons, ik ging te ver. Een laffe daad, ik zet alles op het spel. Er is geen uitweg nu. Je kunt er niet zomaar spijt van krijgen. Omdat zelfs jouw foto mij niet wil zien. Toen ik weer bij bewustzijn kwam Van mijn inconsequentie was het bijna daglicht. Ik daagde in mijn verlegenheid. Stukken van een foto aan elkaar lijmen. Ik wilde weer naar haar kijken. Ik heb de stukjes van de foto samengevoegd en gelijmd. Maar alleen het deel met haar ogen. Ik kon het niet vinden. Op dat moment ging ik te ver. Ik dacht niet aan ons, ik ging te ver. Een laffe daad, ik zet alles op het spel. Er is geen uitweg nu. Je kunt er niet zomaar spijt van krijgen. Omdat zelfs jouw foto mij niet wil zien. Ik ging toen buiten mijn boekje. Ik dacht niet aan ons, ik ging te ver. Een laffe daad, ik zet alles op het spel. Nu is er geen uitweg meer. Je kunt er niet zomaar spijt van krijgen. Omdat zelfs jouw foto mij niet wil zien