Origineel
Ai a viola me conhece que eu não posso cantar só. Ai se eu sozinho canto bem junto eu canto melhor. Ai vai chegando o mês de agosto bem pertinho de setembro. Os passarinhos cantam alegres por as matas florescendo. Ai eu não sei o que será que já vai me entristecendo. Passando tanto trabalhos debaixo de chuva e sereno. Eu não como e não bebo nada vivo triste padecendo. Ai pra um coração de quem ama o alívio é só morrendo ai, ai, ai. . Ai quem já teve amor na vida e por desventura perdeu. Não deve se lastimar nem ficar triste como eu. Pois eu também já tive amor mas não me correspondeu. O desgosto no meu peito quis ser inquilino meu. Mas eu tenho esta viola que foi enviada por Deus. Ai que só me trás alegria e a tristeza rebateu ai, ai, ai. Ai a viola me acompanha desde quinze anos de idade. Ela é minha companheira nas minhas contrariedades. Faço moda alegre e triste conforme a oportunidade. Esse dom de fazer moda não é querer e ter vontade. Tem muita gente que quer mas não tem facilidade. É um dom que Deus me deu pra desabafar saudade ai, ai, ai. . Ai pra aprender cantar de viola primeiro estudo que eu tive. Aprendi com um violeiro que fazia moda impossível. Pois eu sou um violeiro novo mas também quero ser terrível. Faço moda de gente boa e de algum incorrigível. Toda moda que eu invento ocupo régua prumo e nível. Ai pensando bem um violeiro com prazer no mundo vive ai, ai, ai
Vertaling
Ai a viola me conhece que eu não posso cantar só. Ai als ik alleen zing zing ik goed samen zing ik beter. Oh, augustus komt eraan, heel dicht bij september. De vogels zingen vrolijk door de bloeiende bossen. Oh, ik weet niet wat me verdrietig maakt. Zoveel werk doorbrengen onder regen en ijzel. Ik eet en drink niets, ik leef in droefheid, lijden. Oh, voor het hart van iemand die liefheeft, is opluchting alleen maar sterven, oh, oh, oh. Ai die liefde heeft gehad in het leven en door tegenspoed verloor. Je moet geen medelijden hebben of verdrietig zijn zoals ik. Want ook ik heb liefde gehad, maar het kwam niet overeen. Het verdriet in mijn borst wilde mijn huurder zijn. Maar ik heb deze gitaar die door God gezonden is. Ai dat me alleen vreugde en verdriet brengt kaatste ai, ai, ai. Ai de altviool begeleidt me al sinds ik vijftien jaar oud was. Het is mijn metgezel in mijn problemen. Ik maak vrolijke mode en droevige mode als ik de kans heb. Deze gave om mode te maken is geen kwestie van willen of de wil hebben. Er zijn veel mensen die wel willen, maar het niet gemakkelijk vinden. Het is een geschenk dat God me gaf om mijn heimwee te verlichten. De eerste studie die ik had was om de altviool te leren zingen. Ik leerde bij een gitarist die onmogelijke modes maakte. Nou, ik ben een nieuwe altviolist, maar ik wil ook verschrikkelijk zijn. Ik maak de mode van goede mensen en van sommige onverbeterlijken. Elke mode die ik uitvind, gebruik ik loodrecht en waterpas. Oh wel, bij nader inzien leeft een violeiro met plezier in de wereld, oh, oh, oh