Origineel
Hallo maedje, witste noch, ’t is al jaore haer
Herkinse dees gebraoke stum nog, door mien traone haer
Ik bin eindelik groët gegreut noow, dich vermoedelik auk
Wie geit ’t, diene man, de kinder, ik bin auk getrouwd
‘k Gluif det ik ‘ne kloëtzak waas, wae wit nog altiëd bin
’t Haet misschien waat lang gedeurd, maar ik zeen ’t noow pas in
’t Waare golde jaore, die weej hebbe verlaore
Maedje alles waat ik had waas dich en dich hads mich
Weej dachte neet aan morge, ôs zörg bleeve verborge
euvertuuëg det ’t veur altiëd zoë zoël zien
Wie lang is ’t geleeje noow, ‘k dink waal twintig jaor
Kin ik kôffie mit dich drinke, dich meugs zegge waor
‘k Zoël dich gaer noow wille zegge, ‘k heb zô’n vreselik spiët
bin zoë lang de waeg al kwiët, én ik wil dich nog altiëd
’t Waare golde jaore, die weej hebbe verlaore
Maedje alles waat ik had waas dich en dich hads mich
Weej dachte neet aan morge, ôs zörg bleeve verborge
euvertuuëg det ’t veur altiëd zoë zoël zien
Hebs dich misschien, ik haop ’t waal, nog efkes aan mich gedach
‘k Veul mich laeg en zoë verlaote, hads dich det oëits gedach
Alles waat ik toen woël zien, waas einen echte man
‘k Weit ik deej dich piën, veul piën, maar noow liej ik door van
Herkinse dees gebraoke stum nog, door mien traone haer
Ik bin eindelik groët gegreut noow, dich vermoedelik auk
Wie geit ’t, diene man, de kinder, ik bin auk getrouwd
‘k Gluif det ik ‘ne kloëtzak waas, wae wit nog altiëd bin
’t Haet misschien waat lang gedeurd, maar ik zeen ’t noow pas in
’t Waare golde jaore, die weej hebbe verlaore
Maedje alles waat ik had waas dich en dich hads mich
Weej dachte neet aan morge, ôs zörg bleeve verborge
euvertuuëg det ’t veur altiëd zoë zoël zien
Wie lang is ’t geleeje noow, ‘k dink waal twintig jaor
Kin ik kôffie mit dich drinke, dich meugs zegge waor
‘k Zoël dich gaer noow wille zegge, ‘k heb zô’n vreselik spiët
bin zoë lang de waeg al kwiët, én ik wil dich nog altiëd
’t Waare golde jaore, die weej hebbe verlaore
Maedje alles waat ik had waas dich en dich hads mich
Weej dachte neet aan morge, ôs zörg bleeve verborge
euvertuuëg det ’t veur altiëd zoë zoël zien
Hebs dich misschien, ik haop ’t waal, nog efkes aan mich gedach
‘k Veul mich laeg en zoë verlaote, hads dich det oëits gedach
Alles waat ik toen woël zien, waas einen echte man
‘k Weit ik deej dich piën, veul piën, maar noow liej ik door van
Vertaling
Hallo meisje, weet je nog, het is al jaren geleden
Herken je deze gebroken stem nog, door mijn tranen heen
Ik ben eindelijk groot gegroeid, jij vermoedelijk ook
Hoe gaat het, je man, de kinderen, ik ben ook getrouwd
Ik geloof dat ik een klootzak was, wie weet nog altijd ben
Het heeft misschien wat lang geduurd, maar ik zie het nu pas in
Het waren gouden jaren, die wij hebben verloren
Meisje, alles wat ik had was jij en jij had mij
Wij dachten niet aan morgen, onze zorgen bleven verborgen
Overtuigd dat het voor altijd zo zou zijn
Hoe lang is het nu geleden, ik denk wel twintig jaar
Kan ik koffie met je drinken, jij mag zeggen waar
Ik zou je nu graag willen zeggen, ik heb zo’n vreselijke spijt
Ben zolang de weg al kwijt, en ik wil je nog altijd
Het waren gouden jaren, die wij hebben verloren
Meisje, alles wat ik had was jij en jij had mij
Wij dachten niet aan morgen, onze zorgen bleven verborgen
Overtuigd dat het voor altijd zo zou zijn
Heb jij misschien, ik hoop het wel, nog even aan mij gedacht
Ik voel me leeg en zo verlaten, had jij dat ooit gedacht
Alles wat ik toen wilde zijn, was een echte man
Ik weet dat ik je pijn,veel pijn deed, maar nu lijd ik er van
Herken je deze gebroken stem nog, door mijn tranen heen
Ik ben eindelijk groot gegroeid, jij vermoedelijk ook
Hoe gaat het, je man, de kinderen, ik ben ook getrouwd
Ik geloof dat ik een klootzak was, wie weet nog altijd ben
Het heeft misschien wat lang geduurd, maar ik zie het nu pas in
Het waren gouden jaren, die wij hebben verloren
Meisje, alles wat ik had was jij en jij had mij
Wij dachten niet aan morgen, onze zorgen bleven verborgen
Overtuigd dat het voor altijd zo zou zijn
Hoe lang is het nu geleden, ik denk wel twintig jaar
Kan ik koffie met je drinken, jij mag zeggen waar
Ik zou je nu graag willen zeggen, ik heb zo’n vreselijke spijt
Ben zolang de weg al kwijt, en ik wil je nog altijd
Het waren gouden jaren, die wij hebben verloren
Meisje, alles wat ik had was jij en jij had mij
Wij dachten niet aan morgen, onze zorgen bleven verborgen
Overtuigd dat het voor altijd zo zou zijn
Heb jij misschien, ik hoop het wel, nog even aan mij gedacht
Ik voel me leeg en zo verlaten, had jij dat ooit gedacht
Alles wat ik toen wilde zijn, was een echte man
Ik weet dat ik je pijn,veel pijn deed, maar nu lijd ik er van